Het was Zaterdag.
Adam en Tessa hadden de ganse dag hard gewerkt.
Tessa keek op haar horloge.
De tijd was aangebroken om zich wat op te frissen en om zich klaar te maken om naar het restaurant te gaan.

“ Vind je het erg als ik ermee stop voor vandaag? “, vroeg Tessa “ Ik wil me graag nog even douchen en me
omkleden. “

“ Echt? “, vroeg Adam plagend “ Ik dacht dat we zouden gaan eten met onze werkkledij aan. “

Tessa moest lachen.

“ De mensen zouden ons nogal raar aankijken. “, zei Tessa.

Adam moest lachen.

“ Kan ik me daarna ook even douchen? “, vroeg Adam.

“ Natuurlijk. “, zei Tessa.

Ze liep naar haar huis toe en liep vervolgens naar de badkamer waar ze een heerlijke, warme douche nam.
Haar gedachten dwaalden af naar Adam.
Hoe zou het voelen als ze samen met hem een douche zou nemen?
Dat zou vast heerlijk zijn.
Tessa probeerde deze gedachte vlug uit haar hoofd te zetten.
Waarom dacht ze dit zelfs?
Adam was vast niet geïnteresseerd in haar.
Tessa stapte uit de douche en ze droogde zich af.
Ze trok haar mooiste ondergoed aan en vervolgens trok ze haar splinternieuwe jurk aan.
Tessa bekeek zichzelf in de spiegel en ze vond dat ze er best mooi uitzag.
Ze vroeg zich af of Adam de jurk mooi zou vinden.
Tessa droogde haar lange, gitzwarte haar en maakte het met de stijltang glad en stijl, ze bracht ook nog wat
make up aan.
Ze trok tenslotte haar pumps aan, ze was er helemaal klaar voor.
Tessa verliet de badkamer en ze liep de trap af.
Ze zag dat Adam haar reeds opwachtte in de zitkamer.

“ Je ziet er geweldig uit Tessa. “, zei Adam.

Hij keek haar vol bewondering aan.

“ Ik weet dat het niet echt professioneel is als ik dit zeg maar je bent echt een mooie vrouw. “, ging Adam verder.

“ Dank je. “, zei Tessa verlegen.

“ Mag ik me ook even opfrissen? “, vroeg Adam.

“ Zeker. “, zei Tessa “ Je vindt de badkamer recht voor je als je boven bent. “

Adam nam zijn kleren en liep naar boven.

“ Ik heb handdoeken voor je klaargelegd. “, riep Tessa.

“ Dank je. “, riep Adam.

Tessa wachtte op Adam in de zitkamer.
Haar gedachten dwaalden al snel weer af naar Adam.
Adam, die nu naakt in haar badkamer onder de douche stond, hij zag er vast erg goed uit.
Tessa schrok op uit haar gedachten toen ze zag dat Adam de trap afliep.
Hij zag er erg goed uit.
Adam droeg een jeans en had een wit overhemd en een blauwe blazer aan.

“ Ook jij ziet er goed uit. “, zei Tessa.

“ Ik zie er in elk geval beter uit dan met mijn werkkleren, is het niet? “, grapte Adam.

“ Zeker. “, zei Tessa, ze moest lachen.

“ Laten we gaan. “, zei Adam.

Tessa volgde Adam naar zijn auto.
Adam reed naar een chique restaurant in de stad.
Hij parkeerde de auto op de parking en liep samen met Tessa naar het restaurant.
Ze gingen naar binnen.

“ Dag meneer en mevrouw, hebben jullie gereserveerd? “, vroeg de ober.

“ Ja, ik reserveerde onder de naam Smith voor twee personen…ik heb bovendien een tafel aan het raam gevraagd. “, zei Adam vol zelfvertrouwen.

De ober keek even in het grote boek dat voor hem lag en hij begeleidde hen vervolgens naar een tafel in een gezellig hoekje aan het raam.

“ Wat gezellig hier! “, zei Tessa “ Ben je hier al eerder  
geweest? “

“ Ja, het is mijn favoriete restaurant. “, zei Adam.

De ober bracht hen het menu.

“ Willen jullie al iets drinken? “, vroeg de ober.

“ Zullen we een fles witte wijn bestellen Tessa? “, vroeg Adam.

Tessa knikte.

“ Een fles witte wijn graag, een Chardonnay. “, zei Adam.

“ Komt in orde meneer. “, zei de ober.

“ Eet je graag vis? “, vroeg Adam.

“ Zeker. “, zei Tessa.

“ Dan kan ik je de zalm aanbevelen. Die is echt heel
lekker. “, zei Adam.

Kort daarna kwam de ober eraan met een ijsemmer waarin er een fles witte wijn stond.
De ober ontkurkte de fles en schonk wat wijn in het glas van Adam.
Adam proefde vakkundig de wijn.

“ De wijn is heerlijk. “, zei Adam.

De ober knikte en schonk wijn in de twee glazen.

“ Mag ik jullie bestelling opnemen? “, vroeg de ober.

“ Voor mij de zalm. “, zei Adam.

“ Ik neem ook de zalm. “, zei Tessa.

“ Dank u. “, zei de ober.

“ Je zult geen spijt hebben van je keuze. “, zei Adam.

Tessa glimlachte, ze was erg onder de indruk van dit alles.
Er viel even een stilte.

“ Ik ben erg onder de indruk. “, zei Tessa “ Alles loopt hier zo gesmeerd en alles ziet er zo chique uit. “

“ Het is dan ook een goed restaurant. “, glimlachte Adam.

“ Ik heb nog nooit het geluk gehad om in zo een mooi restaurant te eten. “, zei Tessa.

“ Voor alles moet er een eerste keer zijn. “, zei Adam, hij glimlachte.

Adam schonk haar een warme glimlach.
Ze tikten hun glazen tegen elkaar en ze namen een slokje van de witte wijn.
Er viel weer even een stilte.

“ Vertel me eens wat meer over jezelf Tessa. “, zei Adam “ Ik weet nu al dat je een krachtige, mooie vrouw bent maar ik ben benieuwd wat je nog meer in petto hebt. “

“ Wat valt er te vertellen? “, zei Tessa “ Ik werk in de supermarkt en daarna ga ik naar huis om te eten en wat TV te kijken, mijn leven is soms best saai. “

“ Je hebt een mooie droom Tessa, als je B&B klaar zal zijn zal je geen saai leven meer leiden, dan kan je doen wat je graag doet. “, zei Adam.

Tessa glimlachte.

“ Dat is waar. “, zei ze.

“ Ik heb de indruk dat je weinig zelfvertrouwen hebt en dat is niet nodig. “, zei Adam “ Ik ken je nog niet zo goed maar ik zie alvast een geweldige vrouw. Een mooie vrouw met een warm hart. “

“ Je doet me blozen. “, zei Tessa.

“ De manier waarop je over je vader praat toont aan dat je een warm hart hebt. “, zei Adam.

“ Mijn vader was mijn alles, hij was de enige die ik vertrouwde. “, zei Tessa “ Hij was er kapot van toen mijn moeder ons in de steek liet, dat vergeef ik haar nooit. “

“ Het spijt me Tessa dat je dit alles hebt moeten meemaken, je hebt het vast niet gemakkelijk gehad. “, zei Adam.

“ Nee, zeker niet. “, zei Tessa “ Maar laten we er niet meer over praten, ik wil onze avond niet verpesten. “

Op dat moment kwam de ober eraan met twee borden.

“ Eet smakelijk. “, zei de ober.

“ Dank u. “, zei Adam.

“ Dat ziet er heerlijk uit! “, zei Tessa.

“ Wacht maar tot je het proeft. “, zei Adam.

Tessa nam een hapje van de zalm en werd verrast door de heerlijke smaak.

“ Dit is heerlijk! “, zei Tessa.

“ Ik had het je toch gezegd. “, glimlachte Adam terwijl hij haar glas bijvulde.

“ Je hebt gelijk. “, zei Tessa.

Er viel opnieuw een stilte.
Ze genoten beiden van de heerlijke combinatie van de zalm en de wijn.

“ Misschien kan jij nu wat meer over jezelf vertellen. “, zei Tessa “ Ik ben best wel benieuwd wie Adam is. “

“ Wel, dingen opbouwen is mijn leven maar dat weet je al. “, zei Adam.

“ En dat doe je ook goed. “, zei Tessa “ Wat geweldig dat jij en je broer een eigen bouwfirma hebben. “

“ Wel, eigenlijk niet. “, zei Adam “ Wij hebben een bazin, zij runt de zaak, wij werken voor haar. Zij heeft het
geld. “

“ Het spijt me, dat wist ik niet. “, zei Tessa.

“ Dat geeft niets maar ik vind het ook niet erg, ik ben al blij dat ik kan doen waar ik het meeste van hou. “, zei Adam.

“ Heb je kinderen? “, vroeg Tessa.

“ Nee…die heb ik niet. “, zei Adam.

“ Een vriendin? “, vroeg Tessa.

“ Ik heb een vrouw. “, zei Adam aarzelend.

Plots kreeg Tessa een zwaar gevoel in haar maag, het voelde alsof er een baksteen in haar maag zat.
De zalm die voordien zo heerlijk had gesmaakt was plots smakeloos geworden.
Ergens had Tessa gehoopt dat Adam vrij zou zijn en misschien haar vriend kon worden maar dat was niet zo.
Ze voelde zich plots erg stom dat ze dit had kunnen denken en was erg ontgoocheld.

“ Tessa? “, zei Adam “ Gaat het? Je ziet wat bleek. “

“ Euh…euh…ik ga even een luchtje scheppen, ik voel me niet zo goed. “, zei Tessa.

Tessa stond op, ze nam haar tas en liep naar buiten.

Adam liep haar achterna, hij zag dat Tessa wat verderop stond.

“ Tessa…gaat het? “, vroeg Adam bezorgd “ Voel je je niet goed? “

“ Het gaat wel. “, zei Tessa.

Adam kon zien dat Tessa huilde.

“ Wat is er? “, vroeg Adam.

“ Niets, ik ben gewoon erg stom geweest. “ zei Tessa.

“ Waarom? “, vroeg Adam.

“ Ik dacht dat je vrijgezel was, ik was zo stom om te denken dat je geïnteresseerd was in mij en dat ik eindelijk eens kans maakte op wat geluk in mijn leven. “, zei Tessa terwijl ze naar de grond staarde.

“ Oh Tessa, ik ben geïnteresseerd in jou…je bent een geweldige vrouw en ik wil je heel graag beter leren kennen. “, zei Adam.

“ Je hebt een vrouw! “, zei Tessa.

“ Het is niet wat je denkt Tessa. “, zei Adam “ Ik wil scheiden maar ik kan geen kant op want zij is de zaakvoerster van onze zaak. Zij is de grote baas en heeft het geld. Ik hou van mijn werk en ik wil mijn werk niet kwijt, ik heb geen geld om een eigen zaak op te starten. “

“ Ik heb geen gevoelens meer voor haar, er is geen liefde meer. We leven naast elkaar. Het is een hel om nog met haar te moeten samenleven, daarom vlucht ik en daarom wil ik jou graag helpen om jouw oude molen te renoveren.
In de eerste plaats deed ik het voor het project maar nu ik jou heb leren kennen heb ik ook gevoelens voor jou gekregen Tessa. “, ging Adam verder.

“ Dus ik moet de andere vrouw zijn? “, vroeg Tessa, ze keek hem met grote ogen aan “ Weet jij wel wat je van me vraagt? “

“ Ik weet het, het klinkt egoïstisch van me. “, zei Adam.

“ Dat is het ook! “, zei Tessa.

“ Misschien moet je naar binnen gaan en de rekening betalen, daarna kan je me naar huis brengen en misschien is het beter dat we daarna onze samenwerking

beëindigen. “, ging Tessa verder, ze veegde een traan weg die over haar wang liep.

“ Nee, Tessa…jij mag je droom niet opgeven door dit. “, zei Adam “ Ik ga die molen renoveren, we kunnen ook gewoon samenwerken, toch? “

Tessa keek hem twijfelend aan.

“ Ik kan van die oude molen iets moois maken Tessa. “, zei Adam “ Ik ben de enige die dit kan doen voor een voordelige prijs. “

“ Ok dan. “, zei Tessa “ Maar zullen we nu naar huis gaan? “

“ Ik zal eerst even gaan afrekenen. “, zei Adam.

Tessa wachtte buiten tot Adam terug was.
Ze wist dat Adam gelijk had, als hij het werk niet zou doen dan zou ze nooit haar droom kunnen waarmaken.
Hij was tenminste eerlijk, hij had haar precies verteld wat er aan de hand was zodat ze niets meer dan gewone vriendschap moest verwachten.
Zij was gewoon heel stom geweest om te denken dat er iets moois zou kunnen groeien tussen hen.

“ Zullen we vertrekken? “, vroeg Adam toen hij terug buitenkwam.

Tessa knikte.
Het was stil op de terugweg naar huis.
Tessa moest dit alles nog even verwerken en Adam kon hier alleen maar begrip voor opbrengen.
Kort daarna waren ze aangekomen aan Tessa’s huis.

“ Mag ik nog even mijn spullen nemen? “, vroeg Adam
“ Mijn werkkleren liggen nog binnen en ik heb ze morgen nodig. “

“ Natuurlijk. “, zei Tessa.

Ze opende de deur en liep naar binnen, Adam volgde haar.
Hij nam zijn kleren die op de bank lagen.

“ Ik hoop dat dit onze vriendschap niet heeft verpest Tessa. “, zei Adam “ Dat zou ik erg jammer vinden. “

Tessa zweeg, ze staarde voor zich uit.

“ Tot morgen dan? “, zei Adam.

“ Tot morgen. “, zei Tessa.

Adam liep naar de deur toe en nam de deurklink vast.

“ Adam…wacht. “, zei Tessa plots.

Adam draaide zich om.

“ Vrij met me Adam… “, zei Tessa “ Ik weet dat dit niet hoort maar… “

Adam stapte op haar af en zoende haar vol passie.
Tessa gaf zich volledig aan hem over.
Ze stribbelde niet tegen toen hij de rits van haar jurk opende en de jurk zachtjes naar beneden duwde.
Adam streelde zacht haar lichaam en Tessa genoot met volle teugen.
Het was voor haar de eerste keer dat ze de liefde zou bedrijven en het voelde allemaal zo spannend.
Nog nooit had ze eerder naar iemand verlangd maar nu hunkerde haar hele lichaam naar Adam.
Ze nam Adam bij de hand en nam hem mee naar haar slaapkamer waar ze vol passie de liefde bedreven.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 4 - Vreugde

Tessa voelde zich gelukkig.
Sinds het voorbije weekend liep ze op wolkjes.
Ze wist niet precies waarom maar ze vermoedde dat Adam hier iets mee te maken had.
Hij had haar gevraagd om volgende week samen iets te gaan eten en daar keek ze erg naar uit.
Eindelijk gebeurde er eens iets leuks in haar saaie leven.
Haar werk in de supermarkt verliep heel vlotjes want Tessa had plots veel energie.
Het koste haar dan ook geen enkele moeite om dubbele shiften te werken.

“ Ik vraag me af hoe jij dit kunt volhouden. “, zei Leah die samen met Tessa de rekken aan het aanvullen was.

“ Als mijn dienst erop zit ben ik pompaf. “, ging Leah verder.

“ Ik wil gewoon mijn droom waarmaken. “, zei Tessa “ Ik heb het geld hard nodig. “

“ Je oude molen opknappen? “, vroeg Leah.

Tessa knikte.

“ Ik wil het zo graag. “, zei Tessa.

“ Dat begrijp ik. “, zei Leah “ Je hebt zoveel energie de laatste tijd en je bent precies ook een stuk vrolijker dan voorheen. “

Tessa bloosde.

“ Wacht eens even… “, zei Leah “ Is er misschien een man in je leven waar ik nog niets van af weet? “

Tessa glimlachte wat mysterieus.

“ Echt? “, vroeg Leah verbaasd “ Dat is geweldig! “

“ Het is niet wat je denkt Leah. “, zei Tessa “ We gaan gewoon iets eten samen, we zijn geen koppel of zo. “

“ Wat niet is, kan nog komen. “, zei Leah.

“ Ah, ik weet het niet. “, zei Tessa “ Wat zou hij trouwens in mij zien? “

“ Hij vraagt je toch om samen iets te gaan eten, hij zal dat niet doen als hij jou niet leuk vindt. “, zei Leah.

“ Misschien niet. “, zei Tessa.

“ Wees toch niet zo onzeker. “, zei Leah “ Hij vindt je vast geweldig. “

Tessa moest lachen.

“ We zien wel. “, zei ze.

Het werd even stil.

“ Leah…heb je zin om straks na het werk met mij te gaan winkelen? “, vroeg Tessa plots “ Ik wil iets nieuws kopen zodat ik er goed uitzie. “

“ Natuurlijk wil ik dat. “, zei Leah met een grote glimlach.

Zo gezegd, zo gedaan.
Na het werk gingen Tessa en Leah de stad in.
Leah nam Tessa mee naar haar favoriete boetiek.

“ Hier zal je vast wel iets vinden Tessa. “, zei Leah “ De kleding is hier mooi, chique en niet duur. “

Ze gingen naar binnen en Tessa gaf haar ogen de kost in de gigantische winkel.
Als ze hier niets zou vinden dan zou ze vast nergens iets vinden.

“ Wat een grote winkel! “, zei Tessa.

“ Inderdaad en wat een keuze, ik koop hier altijd mijn kleren. “, zei Leah “ Kom, we gaan iets leuks voor je zoeken. “

Tessa liep langs de rekken en keek naar het ruime assortiment.
Haar blik viel op een mooie zwarte broek, ze nam ze uit het rek en keek er even naar.

“ Wat dacht je van dit? “, vroeg Tessa terwijl ze de broek voor zich hield.

“ Ben je gek? “, vroeg Leah.

“ Hoezo? “, vroeg Tessa verontwaardigd.

“ Dat is toch geen outfit om op een date te gaan? “, zei Leah.

“ Waarom niet? “, vroeg Tessa “ Als ik nu nog een mooie blouse vind dan… “

“ Je moet geen broek dragen, een jurk zal jou veel beter staan. “, zei Leah.

“ Een jurk? “, vroeg Tessa verbaasd “ Dat is echt niet mijn ding. “

“ Waarom niet? “, vroeg Leah “ Wat dacht je van deze? “

Leah haalde een witte jurk met een zwarte zebraprint uit het rek, de hals was diep uitgesneden.
Het was een nauw aansluitende jurk.

“ Ik…ik weet het niet. “, zei Tessa twijfelend.

“ Pas de jurk even. “, zei Leah.

Tessa nam met enige tegenzin de jurk en liep ermee naar de paskamer.
Ze trok de jurk aan en keek in de spiegel.

“ Wat vind je ervan? “, vroeg Leah.

“ Ik denk niet dat dit iets voor mij is. “, zei Tessa.

“ Laat eens even zien. “, zei Leah.

Tessa opende het gordijn en stapte wat verlegen uit de paskamer.

“ Wauw! Tessa! “, zei Leah enthousiast “ Die jurk staat je echt geweldig! “

“ Ik weet het niet. “, zei Tessa twijfelend “ Ik ben het niet gewoon om een jurk te dragen. “

“ Wel, het wordt tijd dat je er een gewoonte van gaat maken meid. “, zei Leah enthousiast “ Je hebt het perfecte figuur voor deze jurk, je ziet er prachtig uit. “

“ Lukt het dames? “, vroeg de verkoopster die even een kijkje kwam nemen.

“ Mijn vriendin twijfelt of deze jurk wel iets voor haar is maar ik vind dat de jurk haar goed staat. “, zei Leah.

“ Ik moet je vriendin gelijk geven. “, zei de verkoopster
“ Die jurk staat je echt heel goed. “

“ Echt? “, vroeg Tessa.

“ Zeker, je moet deze jurk kopen Tessa. “, zei Leah
“ Je vriend zal echt onder de indruk zijn. “

Tessa keek nog even in de spiegel.

“ Ok dan. “, zei Tessa “ Dit wordt de jurk. “

“ Goede keuze. “, zei de verkoopster, ze wachtte even tot Tessa de jurk had uitgetrokken en liep daarna met de jurk naar de kassa.

Tessa en Leah volgden haar.

“ Ik heb nog iets voor je wat de look compleet zou kunnen maken. “, zei de verkoopster “ Wat denk je van deze schoenen en handtas? “

De verkoopster toonde hen mooie witte pumps en een bijpassende witte handtas.

“ Prachtig! “, zei Leah.

“ Ik weet het niet. “, zei Tessa twijfelend “ Hoeveel kost dit alles samen? “

“ Dat zal ik even voor je uitrekenen. “, zei de verkoopster.

De verkoopster tikte op haar rekenmachine.

“Alles samen komt dit op 238 Britse Pond. “, zei de verkoopster.

“ Wel veel geld! “, zei Tessa.

“ Je wil er toch goed uitzien? “, vroeg Leah.

Tessa knikte.

“ Ja, maar… “, zei Tessa.

“ Heb je witte schoenen en een bijpassende handtas om bij deze jurk te dragen? “, vroeg Leah.

“ Nee… “, zei Tessa.

“ Dan zou ik toch alles kopen Tessa. “, zei Leah.

“ Ja, je hebt gelijk. “, zei Tessa.

Ze richtte zich tot de verkoopster.

“ Heb je de schoenen in mijn maat? “, vroeg Tessa “ Ik heb maat 38. “

“ Ik zal even kijken. “, zei de verkoopster.

Kort daarna kwam de verkoopster terug met een doos in haar handen.

“ Pas ze maar even. “, zei de verkoopster.

Tessa paste de schoenen en ze zaten perfect.

“ Ik neem ze. “, zei Tessa.

De verkoopster pakte alles in en Tessa betaalde.
Tessa en Leah liepen tevreden de winkel uit.

“ Je vriend zal helemaal gek op je zijn. “, zei Leah “ Hij laat je nooit meer gaan. “

Tessa moest lachen.

“ Heeft die vriend van je ook een naam? “, vroeg Leah plots.

“ Hij heet Adam. “, zei Tessa.

“ Hoe heb je hem leren kennen? “, vroeg Leah.

“ Hij is de man die de oude molen zal renoveren. “, zei Tessa.

“ Een bouwvakker? “, vroeg Leah verbaasd “ Ohlala,  Sexy! “

Ze moesten beiden lachen.
Tessa had de tijd van haar leven.
Ze vond het heerlijk om op stap te gaan met Leah en ze had zeker geen spijt dat ze Leah had meegevraagd om te gaan winkelen.
Misschien moesten ze vaker eens op stap gaan samen.
Leah zou best wel een goede vriendin voor haar kunnen zijn.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 3 - Het begin van een mooie droom

 

Twee weken waren voorbij gegaan.
Vandaag zou Adam voor de eerste keer komen werken.
Tessa had dubbele shiften gewerkt omdat ze hem graag al wat geld zou kunnen geven.
Dat zou lukken, gisteren hadden ze haar maandloon plus het loon van de dagen die ze extra had gewerkt ontvangen op haar rekening.
Zo zou ze Adam reeds een voorschot van 900 Britse pond kunnen geven.
Tessa was fier op zichzelf dat ze dit kon doen, ze schaamde zich al genoeg over het feit dat ze geen lening kon krijgen.
Ze had haar werkkledij al aangetrokken want ze was dan ook vastbesloten om Adam te helpen.
Ze wilde tonen wat ze waard was.
Tessa had geen idee waarom maar ze wou een goede indruk maken, ze vond dit heel belangrijk.
Plots hoorde ze dat een grote vrachtwagen het terrein opreed.
Ze keek even door het raam en ze zag dat de vrachtwagen een grote container loste.
Een golf van geluk overspoelde haar.
Yes! Het was eindelijk zover! Vandaag was het begin van een mooie droom.
Eindelijk zou de renovatie van start kunnen gaan en dit dankzij Adam.
Ze liep naar buiten en ze zag dat Adam uit de vrachtwagen stapte.

“ Dag Tessa. “, zei hij.

“ Dag Adam. “, zei Tessa “ Wat ben ik blij dat je er
bent! “

Adam schonk haar een mooie glimlach.

“ Je hebt je werkkledij al aangetrokken zie ik. “, zei Adam.

“ Ja, ik wil je graag een handje helpen. “, zei Tessa.

“ Vandaag is er heel veel afbraakwerk, ik hoop dat het niet te zwaar voor je zal zijn. “, zei Adam “ Je kan me ook later helpen met het lichtere werk. “

“ Ik wil me graag nuttig maken. “, zei Tessa “ Ik kan toch niet zitten toekijken terwijl jij aan het werken bent? “

Adam moest lachen.

“ Dat vind ik heus niet erg Tessa. “, zei hij.

“ Heb je geen hulp meegebracht? “, vroeg Tessa.

“ Nee, niemand weet dat ik hier ben. “, zei Adam “ Ik wil niet dat Oliver hier vanaf weet, hij zou dit nooit goedkeuren. “

Tessa glimlachte.
Ze vroeg zich af waarom Adam hier zo geheimzinnig over deed maar ze besloot er echter niet te lang over na te denken want ze was erg blij dat Adam hier was.
Adam had hier vast wel een goede reden voor.

“ Genoeg gebabbeld nu. “, zei Adam “ Laten we beginnen. “

“ Goed idee. “, zei Tessa.

Ze liep met Adam naar de ingang van de oude molen.

“ Deze balken mogen al weg. “, zei Adam “ Maar dat zal vast te zwaar voor je zijn. “

“ Nee, hoor. “, zei Tessa “ Het lukt me vast wel. “

Tessa liep naar de hoek waar de oude, versleten balken stonden.
Ze probeerde een balk op te tillen, de kleinste die er stond.
Dit lukte haar goed.
Ze liep ermee naar de container en gooide deze erin.
Adam die met zijn hamer een muur aan het afbreken was keek haar vol bewondering aan.

“ Ik wist niet dat jij zo sterk bent. “, zei Adam “ Dat had ik niet verwacht. “

Tessa lachte.

“ Waarom? “, vroeg ze verwonderd “ Omdat ik een vrouw ben? “

“ Sorry. “, zei Adam.

“ Ik heb redelijk veel kracht in mijn armen. “, zei Tessa
“ In de supermarkt moet ik vaak zware dozen tillen. “

“ Dat merk ik. “, zei Adam.

Tessa ging weer aan het werk.
Ze bleef de hele dag moedig doorgaan, ze had enkel even  een kleine lunchpauze genomen.
Toen het bijna avond was begon ze het in haar armen te voelen.
Haar armen voelden zwaar aan en het tillen lukte niet meer zo goed.

“ Gaat het nog Tessa? “, vroeg Adam.

“ Ik begin wat moe te worden. “, zei Tessa.

“ Dat merk ik. “, zei Adam “ Misschien is het beter dat je wat rust neemt, ik wil niet dat je een blessure oploopt. “

“ Het gaat wel. “, zei Tessa.

“ Ik sta erop dat je ermee stopt voor vandaag Tessa. “, zei Adam “ Ik waardeer de hulp die ik van je heb gekregen heel erg. “

Tessa glimlachte.

“ Ok. “, zei ze “ Weet je wat? “

“ Wat? “, vroeg Adam nieuwsgierig.

“ Ik zal iets lekkers klaarmaken. “, zei Tessa “ Je hebt waarschijnlijk al wat honger gekregen? “

“ Dat klinkt goed. “, zei Adam.

“ Ik zal eraan beginnen. “, zei Tessa enthousiast “ Ik kom je halen als het eten klaar is. “

“ Dat is goed. “, zei Adam.

Tessa liep naar haar huis en toen ze binnen was liep ze rechtstreeks naar de keuken waar ze de ingrediënten bij elkaar zocht om een lekkere lasagne te maken.
Ze ging aan de slag.
Haar gedachten dwaalden af naar de voorbije dag.
Adam en Tessa hadden heel goed gewerkt, ze was erg tevreden.
Tessa kon ook goed opschieten met Adam en dat vond ze heel fijn.
De sfeer zat goed.
Ze voelde zich gelukkig met zo een leuk gezelschap.
Adam was ook een plezier om naar te kijken, Tessa vond hem een hele mooie man.
Tessa schrok op toen ze plots de bel van de oven hoorde, dit was het signaal dat de lasagne klaar was.
Ze dekte de tafel en haalde nog een fles rode wijn.
Daarna vroeg ze Adam om aan tafel te komen.
Adam had reuzenhonger, hij liep dan ook onmiddellijk mee met Tessa naar het huis.

“ Ga maar zitten. “, zei Tessa “ Ik zal de lasagne uit de oven halen. “

“ Mmm…lasagne. “, zei Adam.

Tessa plaatste de schotel met de lasagne op tafel en ze schepte een portie op het bord van Adam, ze schepte daarna ook een portie op haar eigen bord.

“ Wil je een glaasje wijn? “, vroeg Tessa.

“ Graag. “, zei Adam.

“ Ik word hier erg verwend. “, zei Adam.

“ Nee, ik word verwend. “, zei Tessa “ Wat jij voor me doet is zo een mooi gebaar. “

Ze ging zitten en nam een hap van de lasagne.

“ Waarom doe je dit eigenlijk? “, vroeg Tessa plots.

“ Ik zei het al, dit pand heeft zoveel potentieel. “, zei Adam “ Bovendien doe ik het graag, ik heb niets anders te doen in het weekend dus het leek me leuk om jou te helpen om jouw droom te verwezenlijken. “

“ Ik ben je zo dankbaar. “, zei Tessa.

Ze schonk Adam een warme glimlach terwijl ze hem diep in de ogen keek.
Toen ook Adam haar diep in de ogen keek leek het alsof de wereld even stilstond.

“ Ik heb nog iets voor jou. “, zei Tessa plots, ze stond op en haalde een enveloppe uit de kast.

Tessa overhandigde de enveloppe aan Adam.

“ Wat is dit? “, vroeg Adam.

“ Een voorschot. “, zei Tessa, ze glimlachte.

“ Nu al? “, zei Adam “ Je hoeft me niet meteen te
betalen. “

“ Ik heb extra shiften gewerkt. “, zei Tessa trots.

“ Je hoeft niet meer te werken dan je kunt Tessa. “, zei Adam “ Ik zal mijn geld wel krijgen. “

“ Zorg maar dat je er niet onderdoor gaat. “, ging Adam verder.

“ Het lukt me wel. “, zei Tessa “ Ik heb trouwens ook niets anders te doen. “

Adam keek haar gefascineerd aan.
Tessa was een krachtige vrouw en hij was erg onder de indruk van haar.

“ Weet je wat? “, zei Adam.

“ Wat? “, vroeg Tessa.

“ Wat zou je ervan vinden om volgende week, na het werk samen iets te gaan eten? Ik trakteer.“, zei Adam.

“ Dat klinkt goed. “, zei Tessa.

“ Waaraan heb ik dat verdiend? “, vroeg ze.

“ We werken allebei hard, wat ontspanning mag ook wel eens. “, zei Adam “ Bovendien heb je me goed geholpen vandaag, ik ben onder de indruk. “

Tessa glimlachte.

“ Afgesproken. “, zei ze.

Adam gaf haar een heel goed gevoel.
Hij hielp haar om haar droom werkelijkheid te laten worden en daar was ze hem erg dankbaar voor.
Bovendien had ze een erg leuke dag gehad, ze waardeerde zijn gezelschap heel erg.
Ze was er zeker van dat ze goede vrienden zouden worden en daar kon ze alleen maar blij om zijn.
Tessa keek er al naar uit om samen met hem iets te gaan eten.
Maar eerst moest er nog gewerkt worden.
Tessa was dan ook vastbesloten om haar uiterste best te doen om hem zoveel mogelijk te helpen.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 2 - Het gesprek

 

Tessa was vroeg wakker geworden.
Ze had de voorbije nacht niet veel geslapen.
Tessa had voortdurend gedacht aan het gesprek dat ze vandaag zou hebben met Adam, de man van bouwfirma Smith.
Deze avond zou hij langskomen.
Ze hoopte vurig dat Adam een interessant voorstel voor haar zou hebben zodat ze haar grote droom toch zou kunnen waarmaken.
Het leek haar heerlijk om de oude molen die ze van haar vader had geërfd te renoveren en er een mooie B&B van te maken waar ze haar gasten heerlijk zou kunnen verwennen.
Tessa had zelfs al een naam in gedachten voor haar B&B.
Ze vond The Old Mill een mooie naam voor een gerenoveerde oude molen gelegen te Norwich, Oost-Engeland.
Norwich, een stad aan zee die ’s zomers aardig wat bezoekers mocht ontvangen.
Het zou de ideale plaats zijn om een B&B te starten.
Plots besefte Tessa dat ze aan het dagdromen was.
Ze keek op haar horloge en zag dat het hoog tijd was om zich klaar te maken, ze wou immers op tijd op haar werk aankomen.
Tessa nam een douche en ze kleedde zich aan, ze at nog vlug een boterham en dronk een tas koffie, daarna vertrok ze naar de supermarkt.

Tessa had ochtenddienst, dat betekende dat ze vroeg zou klaar zijn maar toch had ze er niet veel zin in.
Heel de dag rekken aanvullen was niet de job waar ze van droomde maar ze had geen andere keuze.
Rijk was ze niet en vele andere jobaanbiedingen waren er niet.
Toen ze daar aankwam trok Tessa haar schort aan, ze liep naar het magazijn waar ze enkele zware dozen op een kar stapelde.
Ze duwde de zware kar tot aan de rekken die moesten aangevuld worden.
Toen ze er bijna was gleed één van de dozen van haar kar af.
De doos scheurde open en een twintigtal blikken gevuld met spaghetti vielen met een harde klap op de grond.
De mensen die bij haar in de buurt stonden keken haar geschrokken aan.

“ Wat is er Tessa? “, vroeg Richard, één van haar collega’s, hij had een grote grijns op zijn gezicht “ Nog niet wakker? “

Tessa bloosde, ze probeerde de blikken zo snel mogelijk op te rapen.

“ Ik haat deze job! “, mompelde ze in zichzelf.

De dag was alvast goed begonnen.
Tessa was dan ook blij als haar dienst er eindelijk opzat.
Het was tijd om naar huis te gaan, tijd om wat te relaxen en wat TV te kijken.
Meer had ze niet te doen.
Gisteren had ze al gepoetst, haar huis was erg klein dus zoveel werk was er niet.
Tessa besefte dat ze best een saai leven had.
Bovendien miste ze haar vader heel erg.
Toen hij er nog was had ze altijd zin gehad om naar huis te gaan, ze vond het altijd heerlijk om tijd met hem door te brengen en voor hem te koken.
Maar nu was ze alleen.
Tessa vond zichzelf een beetje zielig.
Waarom had zij geen vrienden waarmee ze leuke dingen kon doen net zoals al haar andere leeftijdsgenoten?
Veel van haar leeftijdsgenoten hadden al een vriend of waren al gehuwd, sommige hadden zelfs al kinderen.
Tessa was altijd alleen.
Het enige waar ze naartoe kon gaan was die saaie supermarkt.
Tessa huilde.
Als ze de oude molen zou kunnen renoveren tot een B&B dan zou haar leven pas zin hebben.
Ze haalde nog een kliekje van de stoofschotel die ze gisteren had klaargemaakt uit de koelkast en warmde het op in de microgolfoven.
Toen ze gegeten had deed ze de afwas en keek ze op de klok.
Het was bijna 7u, Tessa begon wat zenuwachtig te worden.
Adam zou binnenkort komen, ze vroeg zich af waarover hij haar wilde spreken.
Haar geduld werd niet lang op de proef gesteld, al snel werd er aangebeld.
Tessa opende de deur.

“ Dag Tessa. “, zei Adam “ Mag ik binnenkomen? “

“ Natuurlijk. “, zei Tessa “ Kom binnen. “

Adam schonk Tessa een grote glimlach.

“ Ga zitten. “, zei ze.

Adam nam een stoel en zette zich neer.

“ Wilt u iets drinken? “, vroeg ze.

“ Nee, dank je. “, zei hij “ Ik zal maar meteen ter zake komen. “

“ Ik ben benieuwd. “, zei Tessa, ze glimlachte zenuwachtig.

“ Ik vind de oude molen prachtig. “, zei Adam “ Ik wil heel graag de oude molen renoveren. Er zit heel veel potentieel in om er iets moois van te maken. “

Er verscheen een grote glimlach op Tessa haar gezicht.

“ Echt? “, zei ze.

Adam knikte.

“ Maar ik vrees dat dit onmogelijk is als ik het geld niet heb om u te betalen. “, zei Tessa met een droevige blik in haar ogen.

“ Dat komt wel goed. “, zei Adam “ Je mag me betalen wanneer het goed voor je uitkomt en volgens je budget. Het zal een project worden van lange duur omdat ik enkel in het weekend zal kunnen komen dus je hebt tijd zat om me te betalen, misschien kun je me zelfs wat helpen. Dat zou ik erg waarderen. “

“ Meent u dit echt? “, vroeg Tessa verwonderd.

“ Natuurlijk. “, zei Adam “ Bouwen en renoveren is mijn passie, ik ben op zoek naar iets leuks om mijn weekends mee op te vullen en dit is een mooi project. En als ik zie dat ik je hiermee gelukkig kan maken dan is dat mooi meegenomen. “

“ U maakt me zeker gelukkig! “, zei Tessa “ Ik kan u niet genoeg bedanken. “

“ Ik doe het op één voorwaarde. “, zei Adam.

“ Wat dan? “, vroeg Tessa.

“ Dat je stopt met ‘u’ te zeggen. “, zei Adam “ Mijn broer is een blaaskaak maar ik niet, ik hou het liever vriendschappelijk in plaats van zakelijk. “

“ Ik zal mijn best doen. “, lachte Tessa.

“ En nu we het toch over mijn broer hebben. “, zei Adam “ Hij hoeft dit niet te weten dus beloof me dat je hem niets vertelt over onze overeenkomst, afgesproken? “

Tessa schonk Adam een warme glimlach.

“ Afgesproken. “, zei ze.

Ze keken elkaar met een voldane blik aan.
Tessa vond Adam een hele lieve man.
Ze kon haast niet geloven dat hij haar wou helpen om haar grote droom waar te maken.
Misschien moest ze zichzelf eens in de arm knijpen om te kijken of ze droomde.
Eindelijk had ze eens geluk.
Even dacht ze dat ze geholpen werd door hierboven.
Haar vader had vast deze lieve man naar haar toegestuurd om haar te helpen.
Deze man was een geschenk uit de hemel, een geschenk die ze met veel plezier wilde aanvaarden.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 1 - Pech

 

“ Het spijt me mevrouw maar we kunnen u geen lening geven. We hebben uw situatie grondig bekeken.“, zei de bankdirecteur “ Uw salaris is te laag, ik vrees ervoor dat u ons niet terug zal kunnen betalen. “

“ Alsjeblieft…ik zal wat zuiniger leven en als het nodig is zal ik een tweede job zoeken. “, zei Tessa radeloos “ De renovatie van de molen is echt heel belangrijk voor mij. “

“ Het spijt me mevrouw. “, zei de bankdirecteur “ Wij kunnen u echt geen lening geven. “

Tessa zuchtte.

“ Toch bedankt voor uw moeite. “, zei Tessa.

Ze verliet de bank en liep naar haar auto.
Ze stapte in.
Tessa staarde moedeloos voor zich uit.
Hoe zou ze ooit het enige wat ze van haar dierbare vader had geërfd kunnen renoveren?

Het was nog niet zo lang geleden dat ze haar vader na een slepende ziekte was verloren.
Tessa had het erg moeilijk gehad, de enige belangrijke persoon is haar leven was er niet meer.
Haar moeder had hen beiden in de steek gelaten toen Tessa zes jaar oud was en daarna had ze nooit nog contact met hen opgenomen.
Voor Tessa bestond haar moeder niet meer, ze was het immers zo gewend.
Haar vader was haar alles geweest.
Hij was er altijd voor haar geweest, ze had hem altijd om hulp kunnen vragen.
Niets was hem ooit teveel geweest.
Nu hij er niet meer was stond ze er helemaal alleen voor.
Er was geen andere man in haar leven, Tessa was nu 28 jaar en ze had nog nooit een relatie gehad.
Tessa was nochtans een mooie vrouw, ze had gitzwarte, lange haren en mooie donkerbruine ogen.
Mannen vonden Tessa aantrekkelijk maar ze stelde zich steeds afstandelijk op en dit omdat ze weinig vertrouwen had in mensen.
Ook vriendinnen had ze niet.
Er was één iemand met wie het nog redelijk klikte en dat was Leah, een meisje van dezelfde leeftijd die bij haar in de supermarkt werkte.

Tessa zuchtte.
Wat zou ze nu moeten vertellen aan de mensen van de bouwfirma die deze namiddag bij haar zouden langskomen?
Tessa startte de auto en reed naar haar kleine huisje dat ze had geërfd van haar vader.
Een klein huisje, een oude molen en een beetje geld, dat was haar erfenis geweest.
Toen ze thuis was aangekomen stapte ze uit de auto en keek ze naar de oude, vervallen romp van het oude molengebouw.
Haar grootvader was ooit een trotse molenaar geweest, zijn hart zou vast breken als hij nu nog zou leven en zou zien in welke bouwvallige staat de molen nu verkeerde.
Tessa had een mooie droom, ze wilde heel graag de molen ombouwen tot een unieke B&B.
Een B&B met 3 kamers en een mooie gemeenschappelijke ruimte waar ze het ontbijt zou serveren.
Zo zou ze de molen weer mooi kunnen maken en bovendien ook gasten kunnen ontvangen waardoor ze nooit meer alleen zou zijn.
Dan zou het ook mogelijk zijn om ontslag te nemen in de supermarkt waar ze nu werkte en dit omdat rekken aanvullen niet bepaald haar droomjob was.
Maar hier was veel geld voor nodig, geld dat ze niet had.
Moedeloos liep naar haar huisje toe en ze ging naar binnen.
Tessa at vlug een boterham en friste zich wat op.
Straks zouden de mensen van de bouwfirma komen.
Niet lang daarna ging de bel.
Tessa haastte zich naar de deur en opende deze.
Voor haar stonden er twee mannen die er best goed uitzagen.
Ze waren beiden gespierd en groot, het waren mannen waar elke vrouw zou naar omkijken.

“ Dag mevrouw. “, zei één van de twee mannen “ Ik ben Oliver en dit is mijn broer Adam. “

Oliver gaf haar een handdruk, daarna deed Adam hetzelfde.
Adam keek haar diep in de ogen en glimlachte.
Tessa was even onder de indruk.
Ze vond Adam een hele knappe man, hij had bruin golvend haar, een mooi getrimd baardje, mooie blauwe ogen en een prachtige glimlach.
Ze kreeg het even warm.

“ Euh…kom binnen. “, zei ze “ Ga zitten. “

“ Kunnen we eerst eens even naar de molen
kijken? “, vroeg Oliver.

“ Ja, natuurlijk. “, zei Tessa.

Ze begeleidde de mannen naar de oude molen.

“ Prachtig gebouw. “, zei Oliver “ Wat is het plan? “

“ Ik wil graag deze oude molen renoveren, het is een erfenis van mijn vader. “, zei Tessa “ Het gebouw is erg belangrijk voor me. “

“ Ik wil er graag een B&B van maken met 3 kamers en een mooie ruimte waar ik het ontbijt kan serveren. “, ging Tessa verder.

“ Dat is perfect mogelijk. “, zei Oliver “ We kunnen een offerte maken maar het zal best prijzig zijn, er is heel wat werk aan. “

“ Dat besef ik heel goed. “, zei Tessa “ Er is echter één probleem, ik heb geen lening gekregen. “

Oliver keek Tessa met wijd opengesperde ogen aan.

“ Ik vrees dat het dan onmogelijk is om deze werken uit te voeren mevrouw. “, zei Oliver “ Tenzij het mogelijk voor u is om alles te betalen zonder een lening. “

“ Ik vrees van niet. “, zei Tessa.

“ Het spijt me mevrouw maar dan kunnen wij deze werken niet doen. “, zei Oliver vastberaden.

“ Dat dacht ik al. “, zei Tessa ontgoocheld “ Het spijt me dat ik jullie tijd heb verspild. “

“ Deze molen is het enige wat ik nog heb van mijn vader, het gebouw is me zo dierbaar. “, ging Tessa verder “ Ik had gehoopt dat ik mijn droom zou kunnen waarmaken. “

“ Wij zijn helaas geen liefdadigheidsinstelling
mevrouw. “, zei Oliver, hij keek haar koel aan.

Nu Oliver merkte dat er geen geld te verdienen was, was hij plots een stuk minder vriendelijk geworden.
Adam daarentegen had een zachte blik in zijn ogen, hij keek haar vol medeleven aan.

“ Het spijt me dat we je niet kunnen helpen. “, zei hij met een zachte stem, hij raakte heel even haar schouder aan.

Tessa knikte en probeerde te glimlachen terwijl ze eigenlijk meer zin had om te huilen.
Ze zag hoe de mannen naar hun auto toeliepen en daarna wegreden.
Als snel kwamen de tranen, ze huilde.
Tessa besefte dat ze haar mooie droom nooit zou kunnen waarmaken.
Ze besloot om naar binnen te gaan en nog wat te poetsen en dit omdat ze haar zorgen wat zou kunnen vergeten.
Na het avondmaal ging ze met een zak chips en een glas wijn op de bank zitten.
Tessa wou er een gezellige TV avond van maken want ze vond dat ze dit na zo een rotdag wel had verdiend.
Plots rinkelde haar telefoon.
Wie kon dat nu zijn op dit uur?
Ze stond op om haar telefoon te nemen en drukte op de groene knop.

“ Hallo met Tessa. “, zei ze.

“ Dag Tessa. “, hoorde ze “ Met Adam van bouwfirma Smith, graag zou ik nog even met je willen spreken over de renovatie van de oude molen. Is dat mogelijk? “

Tessa wist niet wat ze hoorde, was er toch nog hoop dat ze haar droom zou kunnen verwezenlijken?

“ Euh…ja natuurlijk. “, zei ze.

“ Kan ik morgenavond even langskomen rond 7u? “, vroeg Adam.

“ Zeker. “, zei Tessa.

“ Ok, tot morgen. “, zei Adam.

“ Tot morgen. “, zei Tessa.

Ze drukte op de rode knop en ging terug op de bank zitten.
Tessa vroeg zich af welk voorstel Adam voor haar zou hebben.
Wat het ook was, dit kon alleen maar goed zijn.
Een golf van geluk overspoelde haar.
Ze kon niet wachten tot het morgen was.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Een mooie droom - Marijke Maes

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 17 - Het verdict

 

Vol spanning zat Megan te wachten tot inspecteur Robinson de raadszaal zou buitenkomen.
Inspecteur Reid had het werk van haar overgenomen zodat ze snel even naar hier had kunnen komen.
Ze hoopte dat hoofdinspecteur Barker het niet zou merken dat ze weg was.
Plots ging de deur open.
Megan stond op, ze hoopte vurig dat inspecteur Robinson naar buiten zou komen en dat hij haar zou zeggen dat hij terug aan de slag kon gaan.
Ze schrok echter toen ze zag dat hoofdinspecteur Barker naar buiten kwam.

“ Megan, wat doe jij hier? “, vroeg hij “ Jij moet toch werken vandaag? “

“ Euh…het spijt me meneer. “, zei Megan met een trillende stem “ Inspecteur Reid heeft het werk van me overgenomen zodat ik even naar hier kon komen. “

“ En waarom? “, vroeg hoofdinspecteur Barker streng.

“ Euh… “, aarzelde Megan “ Ik wilde gewoon weten of Robbie…euh, inspecteur Robinson weer mag werken. “

“ Er is iets meer aan de hand tussen jullie, is het niet? “, vroeg hoofdinspecteur Barker.

Megan knikte en wachtte met een bang hart de reactie van hoofdinspecteur Barker af.

“ Dat dacht ik al. “, zei hoofdinspecteur Barker.

Megan keek hoofdinspecteur Barker onzeker aan.

“ Wel, ik hoop alvast dat jullie relatie jullie werk niet zal beïnvloeden. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Je bent op weg om een goede inspecteur te worden en ik wil niet dat dit het voor jou verpest Megan. “

“ Dat zal niet gebeuren meneer, dat beloof ik. “, zei Megan.

De deur ging opnieuw open.
Dit keer kwam inspecteur Robinson naar buiten.
Hij had een glimlach op zijn gezicht.

“ Mag je weer bij ons komen werken? “, vroeg Megan.

Inspecteur Robinson knikte.
Megan omhelsde hem.

“ Dat is geweldig! “ zei ze enthousiast “ Ik ben zo blij voor jou! “

“ Ik ook Megan, geloof me. “, zei inspecteur Robinson.

“ Laat dit een les voor je zijn Robbie. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Je hebt een goede job en een leuke vriendin, ik hoop dat je nu wat voorzichtiger zult zijn en zal waarderen wat je hebt. “

“ Zeker meneer. “, zei inspecteur Robinson.

Hij keek Megan verbaasd aan.

“ Hoofdinspecteur Barker weet dat we een koppel zijn. “, zei Megan.

Inspecteur Robinson keek hoofdinspecteur Barker onzeker aan.

“ Maak je geen zorgen, je hebt mijn zegen. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Megan heeft haar hart op de juiste plaats, hopelijk kan ze jou wat op het goede pad brengen. “

“ Dat doet ze al meneer. “, zei inspecteur Robinson.

Hij keek naar Megan en hij glimlachte.
Megan schonk hem een warme glimlach.

“ Wel, ik weet wanneer ik teveel ben. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Ik laat jullie even alleen, jullie hebben vast nog iets te vieren. “

“ Megan, je mag de rest van de dag vrij nemen. “ ging hij verder “ Maar ik verwacht jullie morgen beiden om 7u stipt op het bureau. “

“ Dank u meneer. “, zei Megan.

“ Komt in orde meneer. “, zei inspecteur Robinson.

“ Meneer… “, ging inspecteur Robinson verder.

“ Wat is er Robbie? “, vroeg hoofdinspecteur Barker.

“ Bedankt dat u het voor me opnam daarbinnen. “, zei inspecteur Robinson.

“ Je bent een goede inspecteur Robbie. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Ik heb alleen maar de waarheid verteld. “

“ Ik zie jullie morgen. “, zei hoofdinspecteur Barker, hij liep vervolgens naar de uitgang.

Inspecteur Robinson keek Megan aan.

“ Wie had dat ooit gedacht? “, zei hij “ Eerst word ik vrijgesproken en vervolgens keurt hoofdinspecteur Barker ook onze relatie goed? “

“ Dit is je geluksdag. “, glimlachte Megan.

“ Elke dag die ik met jou mag doorbrengen is mijn geluksdag. “, zei inspecteur Robinson.

“ Wat lief. “, zei Megan.

“ Ik meen het Megan. “, zei inspecteur Robinson “ Jij maakt me de gelukkigste man ter wereld. “

Inspecteur Robinson trok Megan dicht tegen zich aan.

“ Ik hou van je. “, zei hij.

“ Ik hou ook van jou. “, zei Megan.

Inspecteur Robinson kuste haar zacht.
Terwijl hij dat deed dacht hij terug aan de zoen die hij haar had gegeven op haar afscheidsfeest.
Reeds toen had hij deze liefdevolle gevoelens voor haar gehad.
Megan voelde zich in de zevende hemel, eindelijk was alles goed gekomen.
Ze had een geweldige job, ze had een mooie relatie met Robbie en haar baas had hen zojuist zijn zegen gegeven.
De toekomst zag er erg rooskleurig uit.
Ze keken beiden dan ook erg uit naar de mooie avonturen die ze nog samen zouden beleven.

Einde.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 16 - De verzoening

 

“ Succes! “, riep inspecteur Reid toen ze naar haar auto liep.

“ Dank je! “, riep Megan, ze liep vlug naar de bushalte toe en ze hoopte vurig dat ze de bus niet zou missen.

Het was een drukke dag geweest, ook Megan had nog papierwerk in orde moeten brengen.
Bovendien had ze ook nog naar een winkel moeten gaan waar er een diefstal was gepleegd.
Ze had de dader meegenomen naar het politiekantoor en deze samen met inspecteur Barker ondervraagd.
Megan voelde zich steeds meer thuis op het politiekantoor, ze had ook meer zelfvertrouwen gekregen.
Megan wist dat ze ooit een goede inspecteur zou worden.
Ze was net op tijd aan de bushalte aangekomen, de bus kwam er net aan.
Megan stapte op de bus en ging zitten, ze slaakte een zucht van verlichting.
Ze was met haar gedachten bij inspecteur Robinson, ze vroeg zich af hoe hij zou reageren als ze deze avond bij hem thuis zou aankomen.
Inspecteur Robinson had haar eerder de waarheid verteld en Megan had hem niet geloofd.
Ze besefte dat ze weinig vertrouwen in hem had gehad en dit voelde vast niet fijn voor hem.
Megan hoopte dan ook met heel haar hart dat ze het samen zouden kunnen uitpraten.
Toen ze thuiskwam besloot ze om vlug een douche te nemen, ze rook een zweetgeur en zo wou ze niet naar inspecteur Robinson toe gaan.
Echt aantrekkelijk was dit niet.
Toen ze had gedoucht trok ze een jeansbroek aan en een blouse, ze liet haar lange, blonde haren los over haar schouders hangen.
Megan besloot om nog een salade te eten en daarna vertrok ze naar de flat van inspecteur Robinson.
Ze moest opnieuw de bus nemen.
Een half uur later was ze aan het flatgebouw waar inspecteur Robinson woonde aangekomen.
Ze nam de lift naar het verdiep waar inspecteur Robinson woonde en stapte uit.
Megan liep naar de flat met het nummer 26 en belde aan.
Inspecteur Robinson opende de deur.
Hij schonk Megan een warme glimlach.

“ Kom binnen Megan. “, zei inspecteur Robinson “ Ga zitten en maak het jezelf gemakkelijk. “

“ Dank je Robbie. “, zei Megan, ze glimlachte.

Ze liep naar binnen en ging daarna op de sofa zitten.

“ Wil je iets drinken? “, vroeg inspecteur Robinson “ Ik heb een fles witte wijn in de koelkast staan. “

“ Water is goed. “, zei Megan.

Inspecteur Robinson liep naar de keuken en kwam al snel weer de woonkamer in met een glas water in zijn hand.

“ Alsjeblieft. “, zei inspecteur Robinson terwijl hij haar het glas water overhandigde.

“ Dank je. “, zei ze.

Het werd even stil.

“ Het is hier heel mooi. “, zei Megan.

“ Het is nogal mannelijk ingericht vind ik. “, zei inspecteur Robinson.

“ Ik vind het mooi. “, zei Megan.

Er viel weer een stilte.

“ Het spijt me Robbie dat ik je niet geloofde. “, zei Megan plots “ Anna heeft me alles verteld, ze vertelde hetzelfde verhaal als jij, je vertelde de waarheid…je hebt me niet bedrogen. “

“ Natuurlijk niet. “, zei inspecteur Robinson “ Ik zou je nooit kunnen bedriegen, ik hou van je. Dat heb ik altijd al gedaan, toen je hier voor het eerst binnenkwam om je stage te doen was ik meteen verliefd op je. “

“ Echt? “, vroeg Megan verwonderd.

“ Ja…echt, ik weet niet wat je met me deed maar het was echt liefde op het eerste gezicht. “, zei inspecteur Robinson “ Je uiterlijk, je lach, hoe je je gedroeg en hoe je handelde, alles klopte gewoon…ik werd smoorverliefd op je en dat ben ik nog steeds. Ik hoef niemand anders, ik hou alleen van jou. “

“ Het spijt me zo Robbie, ik had je moeten geloven. “, zei Megan.

“ Ah, laten we er niet meer over praten. “, zei inspecteur Robinson “ Het belangrijkste is dat je nu hier bij me
bent. “

Megan glimlachte.

“ Wil je nu een glaasje wijn? “, vroeg inspecteur Robinson.

“ Graag. “, zei Megan, ze glimlachte.

Inspecteur Robinson haalde de fles wijn en twee glazen.

“ Mag ik naast je zitten? “, vroeg inspecteur Robinson.

“ Natuurlijk. “, zei Megan.

Inspecteur Robinson ging naast haar op de sofa zitten en schonk wijn in de twee glazen.
Hij overhandigde haar een glas wijn.

“ Op ons? “, vroeg hij en hij hief zijn glas omhoog.

“ Op ons. “, zei Megan overtuigd en ze tikte haar glas tegen het zijne.

Ze dronken beiden een slokje van de lekkere wijn.
Inspecteur Robinson nam haar glas uit haar handen en zette de twee glazen op het salontafeltje.
Hij streelde zachtjes haar gezicht en keek haar diep in de ogen.
Hij kuste haar zacht.

“ Wat denk je Megan? “, vroeg inspecteur Robinson nadat hij hun liefdevolle kus had beëindigd “ Zullen we het nog een kans geven? “

Megan schonk inspecteur Robinson een warme glimlach, ze beantwoordde zijn vraag met een zoen.
Het was een passionele zoen die hen beiden naar hogere sferen bracht.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 15 - Onschuld

 

Megan was net uit de bus gestapt toen ze zag dat inspecteur Reid de parking van het politiekantoor opreed.
Ze keek of er geen auto’s afkwamen en ze stak de straat over.
Megan haastte zich zodat ze samen met inspecteur Reid naar binnen zou kunnen gaan.

“ Hey Jacky! “, riep ze.

Inspecteur Reid zag dat Megan er aankwam en ze wachtte op haar.

“ Dag Megan. “, zei inspecteur Reid opgewekt “ Heb je genoten van je dag verlof? “

“ Echt wel. “, zei Megan “ Ik heb eindelijk nog eens naar de fitness kunnen gaan. “

“ Het is inderdaad erg druk geweest. “, zei inspecteur Reid “ Gisteren heb ik het papierwerk gedaan. “

Inspecteur Reid opende de deur en ze liepen samen de trap op naar hun kantoor.

“ Wanneer komt de zaak van mevrouw Smith en meneer Mallagan voor de rechtbank? “, vroeg Megan.

“ Ik weet het nog niet precies, ik denk dat hoofdinspecteur Barker hier meer informatie over
heeft. “, zei inspecteur Reid “ Hij is gisteren verslag gaan uitbrengen aan de commissaris hoofdinspecteur. “

“ We zullen straks misschien meer weten. “, zei Megan, ze ging zitten.

“ Megan, kun je eerst nog even met mevrouw Smith gaan praten voordat je aan je werk begint? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Waarom? “, vroeg Megan verbaasd.

“ Mevrouw Smith wil je graag spreken. “, zei inspecteur Reid.

“ Ok, ik ben benieuwd wat ze me te vertellen heeft. “, zei Megan.

Megan nam de sleutel van de cel en ze liep doorheen de lange gang naar de cel van Anna.
Ze stak de sleutel op de deur en opende deze.

“ Goede morgen mevrouw Smith. “, zei Megan “ U wou me spreken? “

“ Inderdaad, ik wil me graag verontschuldigen want ik heb een vriend die veel te goed voor me is veel verdriet aangedaan. “, zei Anna.

“ Wat heb ik hiermee te maken? “, vroeg Megan.

“ Het gaat over Robbie. “, zei Anna.

Megan haar hartslag ging de hoogte in, luisteren naar de liefdesproblemen die er tussen Anna en Robbie waren was nu wel het laatste waar ze zin in had.

“ Mevrouw Smith…ik hoef echt niets te horen over de problemen die u hebt met inspecteur Robinson. “, zei Megan “ U praat hier beter met iemand anders over. “

Megan liep naar de deur toe.

“ Inspecteur Moore…wacht. “, zei Anna “ U moet naar me luisteren.

Megan draaide met haar ogen en zuchtte, ze draaide zich naar Anna toe.

“ Ik luister. “, zei ze.

“ Er is niets gebeurd tussen Robbie en mij. “, zei Anna.

“ En ik moet dat geloven? “, vroeg Megan.

“ Die avond belde ik Robbie op, ik vroeg hem om langs te komen. “, zei Anna “ Ik wist dat hij het perfecte alibi zou zijn. “

“ Toen hij hier aankwam huilde ik, dat was niet moeilijk want ik hoefde alleen maar aan Glenn te denken en ik wist dat de tranen zouden komen. Op de tafel had ik slaappillen gelegd zodat Robbie zou denken dat ik zelfmoord zou plegen. “, ging Anna verder “ Robbie troostte me, ik heb hem toen gekust maar dat wilde hij niet. Hij wenste me een goede nacht toe en daarna heeft hij op de sofa geslapen. Robbie wou me enkel maar helpen. “

Megan keek Anna verbaasd aan, ze wist even niet wat ze moest zeggen.

“ U moet me geloven, er is echt niets gebeurd. “, zei Anna “ Ik wist niet dat jullie een koppel waren. “

“ Waarom vertelt u me dit? “, vroeg Megan.

“ Omdat ik spijt heb dat ik Robbie in de problemen heb gebracht, hij is geschorst en jullie zijn uit elkaar door mijn schuld. “, zei Anna “ Ik heb zoveel spijt van wat ik heb gedaan. “

“ Dank u mevrouw Smith dat u zo eerlijk bent. “, zei Megan.

Ze verliet de cel en sloot de deur.
Megan leunde even tegen de muur en slaakte een diepe zucht, een zucht van verlichting.
Robbie had haar dus toch de waarheid verteld.
Haar hart maakte een vreugdesprongetje, wat was ze blij.
Robbie had haar niet bedrogen, hij was eerlijk tegenover haar geweest.
Megan nam haar telefoon en stuurde Robbie een bericht.

“ Is het goed als ik deze avond even langskom? We moeten praten. “

Al snel werd haar bericht beantwoord.

“ Natuurlijk, ik ben heel blij dat je met me wilt praten. Tot vanavond. “

“ Tot vanavond. “, antwoordde Megan.

Er verscheen een glimlach op Megan haar gezicht.
Ze kon niet wachten tot het avond zou zijn.
Ze hoopte vurig dat ze eindelijk alle misverstanden die er tussen hen waren zouden kunnen oplossen.
Megan wou zo graag haar relatie met Robbie weer oppikken waar ze gestopt was, ze hoopte dat ze verder met hem een mooie toekomst zou kunnen opbouwen.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 14 - Een gunst

 

De volgende dag was inspecteur Reid druk bezig met het papierwerk in orde te brengen.
De zaak was afgerond en nu moest alles op papier gezet worden.
Het was rustig in het politiekantoor.
Hoofdinspecteur Barker was bij de commissaris hoofdinspecteur verslag gaan uitbrengen en Megan had een dag verlof genomen.
Inspecteur Reid genoot van de rust die er heerste, ze hoopte dat ze niet door telefoongesprekken zou gestoord worden zodat ze de taak die voor haar lag rustig zou kunnen afwerken.
Plots ging de deur open.

“ Dag Janice. “, hoorde ze.

Inspecteur Reid draaide zich om.

“ Robbie, wat doe jij hier? “, vroeg ze geschrokken “ Jij mag hier niet zijn, je bent geschorst. “

“ Dat weet ik. “, zei inspecteur Robinson “ Maar ik moet Anna spreken. “

“ Robbie, dat mag niet. “, zei inspecteur Reid “ Je mag niet vergeten dat jij Vrijdag voor de raad moet komen. “

“ Als jij hier niets over zegt dan zullen ze dit nooit te weten komen. “, zei inspecteur Robinson.

“ Je brengt me echt wel in een moeilijke situatie. “, zei inspecteur Reid geïrriteerd.

“ Hoe langer we erover praten, hoe meer risico we lopen dat ze zullen ontdekken dat ik hier ben. “, zei inspecteur Robinson “ Alsjeblieft Janice, je moet me helpen…dit is mijn enige kans om het goed te maken met Megan. “

“ Goed dan. “, zuchtte inspecteur Reid “ Alles voor de liefde. “

Inspecteur Robinson grijnsde.
Hij volgde inspecteur Reid die de sleutels van de cel in haar handen had.

“ Hoe weet jij trouwens dat Anna opgepakt is? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Ik heb zo mijn connecties. “, grijnsde inspecteur Robinson.

Inspecteur Reid keek hem nieuwsgierig aan.

“ Waarom werk jij jezelf altijd in de nesten Robbie? “, vroeg ze.

“ Ah, het komt allemaal wel weer goed. “, zei inspecteur Robinson.

“ Ik hoop het voor jou. “, zei inspecteur Reid.

Al vlug waren ze aan de cel van Anna aangekomen.
Inspecteur Reid opende de deur met de sleutel.

“ Maak het kort. “, zei inspecteur Reid “ Ik wil ook niet in moeilijkheden komen. “

“ Maak je maar geen zorgen. “, zei inspecteur Robinson.

Hij ging naar binnen.

“ Dag Anna. “, zei inspecteur Robinson.

“ Wie we daar hebben…Robbie. “, zei Anna spottend
“ Mag je weer politieagentje spelen? “

“ Ik weet niet wat ik jou misdaan heb Anna. “, zei inspecteur Robinson “ Waarom heb je mij in moeilijkheden gebracht? “

“ Wat jij mij hebt misdaan? “, vroeg Anna “ Weet je dat dan niet? Ik hield van je Robbie en jij hebt me laten vallen. Het was wel leuk om een spelletje te spelen maar toen ik gevoelens voor je begon te krijgen heb je me gedumpt. “

“ Anna, het spijt me… “, zei inspecteur Robinson “ Ik weet dat ik onze relatie niet serieus heb genomen maar het was zeker niet de bedoeling om jou te kwetsen. “

“ Wel, dat heb je wel gedaan. “, zei Anna “ Ik hield van je. “

“ Het spijt me Anna, echt waar. “, zei inspecteur Robinson “ Misschien wilde ik geen relatie met je maar ik geef wel om je, ik ben toch ook naar je toegekomen toen je me die avond opbelde? “

Anna zuchtte.

“ Dat is waar. “, zei ze “ Het spijt me dat ik je in moeilijkheden heb gebracht maar toen je die dag samen met die andere agente naar mijn huis kwam om me het slechte nieuws te vertellen dacht ik dat jij wel eens het perfecte alibi zou kunnen zijn. “

“ Ik heb je gebruikt, sorry… “, ging ze verder.

“ We hebben beiden fouten gemaakt. “, zei inspecteur Robinson “ We zijn beiden schuldig. “

“ Zand erover? “, vroeg inspecteur Robinson.

Anna knikte.

“ Ik kwam eigenlijk naar hier om je een gunst te
vragen. “, zei inspecteur Robinson.

“ Wat dan? “, vroeg Anna nieuwsgierig.

“ De brigadier die bij me was is mijn vriendin maar nu wil ze niets meer met me te maken hebben omdat ze denkt dat ik met je geslapen heb. “, zei inspecteur Robinson “ Ik zou het erg waarderen als jij haar de waarheid vertelt. “

“ Is die agente je vriendin? “, vroeg Anna verwonderd.

Inspecteur Robinson knikte.

“ Ja en ik hou van haar, ik wil haar niet verliezen. “, zei inspecteur Robinson.

“ Vandaar dat zij zo raar deed toen ik hen vertelde dat je hier de nacht had doorgebracht. “, zei Anna.

Inspecteur Robinson keek haar met een serieuze blik aan.

“ Ik zal haar verliezen als ze de waarheid niet hoort. “, zei inspecteur Robinson “ Alsjeblieft Anna, je moet me helpen. “

“ Goed dan. “, zei Anna “ Ik zal haar de waarheid vertellen. “

“ Dank je wel Anna. “, zei inspecteur Robinson.

“ Stuur haar maar naar hier. “, zei Anna.

“ Nu is ze er niet. “, zei inspecteur Robinson “ Maar ik vermoed dat ze er morgen zal zijn. “

“ Ok Robbie. “, zei Anna “ Je hoeft je geen zorgen te maken. “

“ Het spijt me van je broer Anna en dat je dit alles moet meemaken. “, zei inspecteur Robinson “ Ik hoop echt dat alles goedkomt. “

“ Ik ook. “, zei Anna.

Inspecteur Robinson omhelsde Anna.

“ Robbie? “, zei inspecteur Reid toen ze de deur opende.

“ Ik kom. “, zei inspecteur Robinson.

Hij keek Anna aan.

“ Ik wens je het allerbeste toe Anna. “, zei inspecteur Robinson.

“ Dank je. “, zei Anna, ze glimlachte flauwtjes.

Inspecteur Robinson verliet de cel en inspecteur Reid sloot de deur.

“ En? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Het is belangrijk dat Megan eens gaat praten met Anna als ze terug is. “, zei inspecteur Robinson “ Wil jij hiervoor zorgen Janice? “

“ Waar gaat dit over? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Anna en ik hebben geen seks gehad, echt niet. “, zei inspecteur Robinson “ Ik hou van Megan en ik zou haar nooit bedriegen. Anna zal haar de waarheid vertellen. “

Inspecteur Reid keek hem verwonderd aan.

“ Is rokkenjager Robbie Robinson dan echt verliefd geworden? “, vroeg ze.

Inspecteur Robinson knikte.

“ Ik vrees van wel. “, zei hij.

“ Het komt in orde. “, zei inspecteur Reid “ Ik zorg er wel voor dat Megan morgen even met Anna praat.

“ Dank je wel Janice. “, zei inspecteur Robinson “ Je bent een schat. “

Inspecteur Reid schonk hem een warme glimlach.

“ Maak nu maar dat je wegkomt voordat je nog meer in moeilijkheden raakt. “, zei inspecteur Reid.

“ Komt in orde. “, zei inspecteur Robinson “ Dank je wel Janice. “

Inspecteur Robinson zwaaide nog even en verliet het gebouw.

Inspecteur Reid glimlachte.
Ondanks het feit dat inspecteur Robinson wat rebels kon zijn en zich vaak moeilijkheden op de hals haalde wist ze dat hij een hart van goud had.
Ze vond hem dan ook een fantastische collega, ze zou erg blij zijn als hij zich terug bij het team zou kunnen vervoegen.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 13 - Helderheid

Van zodra ze terug op het politiekantoor waren aangekomen bracht Megan het bewijsmateriaal naar hoofdinspecteur Barker.
Ze klopte op de deur van zijn kantoor.

“ Kom binnen. “, hoorde ze.

“ Dag meneer, ik heb bewijsmateriaal gevonden. “, zei Megan.

“ Laat eens zien. “, zei hoofdinspecteur Barker.

Megan haalde de zak met drugs en de brief uit haar tas.
Inspecteur Barker opende de zak en proefde even van het witte poeder.

“ Dit is pure heroïne. “, zei hoofdinspecteur Barker.

Hij nam de brief en las deze in stilte.

“ Goed gedaan Megan. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Ik denk dat we de daders gevonden hebben. “

Megan glimlachte, wat voelde ze zich trots.
Hoofdinspecteur Barker nam zijn telefoon.

“ Met hoofdinspecteur Barker hier. Ik wil dat jullie in twee teams naar het huis van Anna Smith en Nick Mallagan gaan en dat jullie hen
arresteren. “, zei hij.

Tevreden beëindigde hij het gesprek.

“ Als je zo verder doet zal je snel promotie maken Megan. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Dank u wel meneer. “, zei ze, ze glimlachte.

“ Ik wil straks met jou de verdachten ondervragen. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Dat is goed meneer. “, zei Megan.

Het duurde niet lang voordat de verdachten op het politiekantoor aankwamen.
Ze werden begeleid door een team van agenten.

“ Breng ze naar de verhoorkamer. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Kom je mee Megan? “

“ Ja meneer. “, zei Megan.

Ze keek een beetje zenuwachtig naar inspecteur Reid.

“ Succes! “, zei inspecteur Reid, ze glimlachte.

“ Dank je. “, zei Megan.

Ze liep naar de verhoorkamer en ze hoopte dat ze het goed zou doen.
Het was de eerste keer dat ze iemand zou verhoren.
Toen ze in de verhoorkamer aankwam zag ze dat hoofdinspecteur Barker en Nick Mallagan al aan de tafel zaten.
Megan ging zitten.
Hoofdinspecteur Barker keek Megan aan en knikte.
Megan schraapte haar keel.

“ Meneer Mallagan, we hebben een brief gevonden onder het matras van Anna die u wel heel verdacht maakt. “, zei Megan.

Megan haalde de brief tevoorschijn en toonde deze aan Nick.
Nick zuchtte.

“ Het heeft geen zin om het te ontkennen. “, zei hij
“ Luister…ik ben een goed mens maar ik hou zielsveel van Anna zodat ik echt alles voor haar doe. Toen ik zag hoeveel verdriet ze had omdat haar broer vermoord was brak mijn hart.
Zij smeekte me om Mark te vermoorden en dat heb ik voor haar gedaan. “

“ Jullie wisten toen nog niet dat Mark de moordenaar was en toch hebt u hem vermoord. Waarom? “, vroeg Megan.

“ Hij was uitschot, daar was geen twijfel aan. “, zei Nick “ Door hem is Glenn door een hel gegaan met al de drugs die hij hem leverde. Mark heeft zijn verdiende loon gekregen! “

“ Maar u moet hier nu de gevolgen van dragen. “, zei Megan “ Ik vrees dat het een lange gevangenisstraf voor u wordt. “

“ Anna heeft nu innerlijke rust gevonden en dat heb ik ervoor over. “, zei Nick.

Het was tijd om dit verhoor af te ronden.
Nick had een verklaring afgelegd en ze hadden het bewijs dat ze nodig hadden.
Nick werd naar zijn cel gebracht, hier zou hij moeten blijven tot zijn straf werd bepaald.

“ Dat ging gemakkelijk. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Zeg dat wel. “, zei Megan.

“ Op naar de volgende. “, zei hoofdinspecteur Barker.

Megan en hoofdinspecteur Barker liepen doorheen de lange gang naar een andere verhoorkamer.
Ze gingen naar binnen en ze gingen zitten.
Anna keek hen boos aan.

“ Wat willen jullie van mij? “, schreeuwde ze.

“ Een verklaring mevrouw Smith. “, zei hoofinspecteur Barker.

“ Ik heb niets gedaan! “, schreeuwde ze “ Ik ben het slachtoffer hier…Mark heeft mijn broer vermoord, mijn broer, mijn alles! “

Anna huilde, ze leek wanhopig.
Wanhopig omdat ze haar broer had verloren maar ook omdat ze wist wat haar te wachten stond.

“ Meneer Mallagan heeft alles bekend. “, zei hoofdinspecteur Barker “ U hebt uw zwager gevraagd om Mark Watson te vermoorden en dat heeft hij met plezier voor u gedaan omdat hij van u houdt mevrouw Smith. “

“ Die stommerik! “, zei Anna “ Hoe is het mogelijk? “

“ Ik denk dat meneer Mallagan opgelucht is dat hij de waarheid kon vertellen. “, zei hoofdinspecteur Barker
“ In zijn hart is hij geen moordenaar en het vrat aan hem. “

“ Hij zal door uw schuld een serieuze straf moeten ondergaan. “, ging hoofdinspecteur Barker verder.

Anna staarde zwijgend voor zich uit.
Aan de blik in haar ogen kon Megan zien dat Anna spijt had van haar daden.

“ En dan is er nog iets mevrouw Smith. “, zei Megan.

“ Dit hebben we samen met de brief die meneer Mallagan u schreef onder uw matras gevonden. “, ging ze verder.

Megan legde de zak met heroïne voor Anna op tafel.

“ Jij valse trut! “, schreeuwde Anna “ Jij had het recht niet om rond te snuffelen op mijn kamer! “

“ Hoe komt u aan deze heroïne? “, vroeg hoofdinspecteur Barker.

“ Ik heb deze gevonden toen ik een vaatdoek wou nemen. “ zei Anna “ Ik denk dat Mark mijn broer weer wilde verslaafd maken aan heroïne. Vermoedelijk heeft hij deze zak in zijn lade gelegd maar omdat Glenn geen heroïne meer wou heeft Mark hem hoogstwaarschijnlijk dronken gevoerd en daarna heroïne ingespoten als laatste wanhoopspoging om hem weer verslaafd te maken maar het ging verkeerd. Hij zal op zoek geweest zijn naar de heroïne die hij in de lade had gelegd maar ik had deze al meegenomen naar huis. “

“ Ik denk dat uw theorie best wel zou kunnen kloppen mevrouw Smith. “, zei hoofdinspecteur Barker “ We arresteren u voor medeplichtigheid van moord en voor het bezit van drugs. “

“ De agenten zullen u naar uw cel brengen. “, ging hij verder.

Megan en hoofdinspecteur Barker verlieten de verhoorkamer.

“ Hoe is het gegaan? “, vroeg inspecteur Reid toen ze zag dat ze eraan kwamen.

“ Ze hebben beiden bekend en ze komen voor het gerecht. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Voorlopig blijven ze hier in de cel tot ze hun definitieve straf krijgen. “

Megan slaakte een zucht van verlichting.

“ Je hebt het goed gedaan Megan. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Dank u. “, zei ze, ze glimlachte.

Hoofdinspecteur Barker glimlachte, hij ging daarna naar zijn kantoor.

“ Meneer… “, zei Megan.

“ Wat is er? “, vroeg hoofdinspecteur Barker.

“ Hoe gaat het nu verder met Robbie? “, vroeg Megan.

“ Dat weet ik nog niet. “, zei hoofdinspecteur Barker
“ Dat moet nog voor de raad komen. “

Megan knikte.
Ze keek inspecteur Reid bezorgd aan.
Megan was nog steeds boos op inspecteur Robinson voor wat hij haar had aangedaan maar ze had tegelijkertijd ook medelijden met hem.
Het zou erg zijn als zijn carrière door dit voorval voorbij zou zijn.
Ondanks het feit dat hij haar bedrogen had hield ze nog steeds van hem.
En het zag ernaar uit dat deze gevoelens helaas niet zomaar zouden verdwijnen.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 12 - Bewijsmateriaal

 

Megan was vroeg opgestaan.
Ze had gisteren de ganse dag in bed doorgebracht.
Nadat ze gisteren met inspecteur Robinson had gesproken had ze haar bed niet meer uitgekomen.
Inspecteur Robinson had haar alles uitgelegd maar hoe graag ze ook zijn uitleg wilde geloven, ze kon het niet.
Megan kon inspecteur Robinson niet meer vertrouwen.
Anna was in het verleden zijn vriendin geweest en bovendien was ze een hele knappe vrouw, inspecteur Robinson had ook de reputatie een rokkenjager te zijn en dat kon ze niet uit haar hoofd krijgen.
Deze situatie gaf haar veel verdriet.
Ze besloot echter om er niet meer aan te denken.
Megan zou vandaag weer aan het werk gaan en zo zou ze haar gedachten wat kunnen verzetten.
Ze maakte zich klaar, ze at een boterham en daarna vertrok ze naar het politiekantoor.

“ Net op tijd. “, zei hoofdinspecteur Barker toen Megan het politiekantoor binnenkwam.

Megan keek verbaasd, ze dacht dat ze juist vroeg op het werk was aangekomen.

“ Goede morgen. “, zei ze.

“ Goede morgen. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Kunnen jullie gaan zitten zodat we aan het overleg kunnen beginnen? “

Megan ging naast inspecteur Reid zitten en ze keek haar vragend aan.
Inspecteur Reid haalde haar schouders op.

“ Zo, volgens de informatie die ik mocht ontvangen van inspecteur Reid is er dus een nieuwe verdachte. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Wie dan? “, vroeg Megan verbaasd.

“ Nick Mallagan. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Waarom is hij verdacht? “, vroeg Megan “ Die man was enkel op bezoek bij Anna. Het is misschien een vriend of familie. “

“ Misschien is het iemand die Anna een vriendendienst bewees door de moordenaar van haar vriend te vermoorden. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Is dat niet wat ver gezocht? “, vroeg Megan.

“ Twijfel je aan mijn beoordelingsvermogen Megan? “, vroeg hoofdinspecteur Barker.

“ Nee meneer. “, zei Megan nederig “ Mijn excuses. “

“ Ik wil dat jij samen met inspecteur Reid nog eens Anna aan de tand gaat voelen. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Opnieuw? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Twijfel jij ook al aan mijn beoordelingsvermogen Janice? “, vroeg hoofdinspecteur Barker.

“ Natuurlijk niet meneer. “, zei inspecteur Reid “ Het spijt me. “

“ Ga naar Anna toe en vraag haar wie die vriend is. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Dat had je Zaterdag al moeten doen. “

“ Ja meneer. “, zei inspecteur Reid.

Hoofdinspecteur Barker trok zich nors terug in zijn kantoor.

“ Wat is er mis met hem? “, vroeg Megan.

“ Ik denk dat hij wat geïrriteerd is door wat er gebeurd is met Robbie en ook omdat deze zaak maar niet opgelost raakt. “, zei inspecteur Reid.

“ Daar gaan we nu verandering in brengen. “, zei Megan.

“ Ik hoop het. “, zei inspecteur Reid.

Ze liepen beiden naar de auto toe en inspecteur Reid reed naar het huis van Anna.
Daar aangekomen belden ze aan.

“ Zijn jullie hier weeral? “, vroeg Anna geïrriteerd toen ze de deur opende.

“ Mogen we binnenkomen? “, vroeg Megan.

“ Ik heb geen andere keuze. “, zei Anna “ Ga zitten. “

Ze deed de deur dicht.

“ En waar is Robbie? “, vroeg Anna “ Ik heb liever dat hij langskomt. “

“ Dankzij u is Robbie geschorst. “, zei Megan kortaf.

“ Oh, echt? “, vroeg Anna sarcastisch “ Wat erg! “

“ Wie was die man die hier gisteren bij u
was? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Dat zei hij zelf toch al? “, zei Anna “ Nick Mallagan…dat heb je vast wel genoteerd in jullie notitieboekje. “

“ Ja maar wie is hij? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Dat gaat jullie niets aan. “, zei Anna.

“ Toch wel, dit is een moordzaak die we moeten oplossen. “, zei inspecteur Reid.

“ Mark Watson is de moordenaar van mijn broer. “, zei Anna “ Het doet er niet toe wie Mark Watson heeft vermoord, het was zijn verdiende loon! Dat uitschot! “

“ Vertel ons gewoon wie hij is mevrouw Smith. “, zei inspecteur Reid “ We waarderen het als u met ons meewerkt. “

“ Goed dan. “, zuchtte Anna “ Nick is mijn zwager, de broer van mijn ex man. We komen goed overeen en hij komt hier regelmatig. “

“ En dat vindt uw ex man goed? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Nick heeft geen contact meer met hem en ik ook niet. “, zei Anna.

“ Hebben jullie een relatie? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Nee, dat zou Nick wel willen maar ik niet. “, zei Anna
“ Maar hij is een goede vriend. “

“ Mag ik even naar het toilet mevrouw Smith? “, vroeg Megan.

“ Ja hoor. “, zei Anna “ Het toilet is boven, de eerste deur rechts. “

“ Dank u. “, zei Megan.

Ze stond op en ze liep de trap op.
Megan zocht echter niet naar het toilet, in plaats daarvan ging ze op verkenning.
De eerste kamer die ze binnenging was de badkamer, daarna kwam ze in een slaapkamer terecht.
Het bed was beslapen maar niet opgemaakt dus ze vermoedde dat dit de slaapkamer van Anna was.
Voorzichtig ging ze de slaapkamer binnen, ze keek in de kleerkast die gevuld was met mooie en waarschijnlijk ook dure kledij.
Ze liep naar het nachtkastje en keek in elke lade, hier vond ze ondergoed, parfum en juwelen maar niets anders wat verdacht was.
Megan keek even rond.
Haar buikgevoel vertelde haar dat ze hier bewijs kon vinden en ze besloot om dat gevoel te volgen.
Ze keek naar het bed, misschien was er iets onder de matras verborgen.
Megan wist uit ervaring dat er onder de matras vaak bewijsmateriaal gevonden werd.
Ze ging op haar knieën zitten en tilde de matras op, er was echter niets te vinden.
Ze liep naar de andere kant van het bed en ze tilde ook daar de matras op.
Hier was er al meer te vinden.
Megan haalde een plastieken zak met wit moeder van onder de matras en ook een blad papier dat toegevouwen was.
Megan opende het blad papier en las wat er opstond.

“ Lieve Anna,

Ik heb gedaan wat je me hebt gevraagd.
Ik wist niet dat ik hiertoe in staat was maar voor jou doe ik echt alles!

Liefs,

Nick xxx “

Megan was blij met dat was ze gevonden had, dit gaf toch wel een heldere kijk op de zaak.
Ze stak het bewijsmateriaal in haar tas en zelfvoldaan liep ze de trap af.
Megan glimlachte toen ze terug de woonkamer binnenkwam en deed alsof er niets aan de hand was.
Ze zou blij zijn als ze het huis van Anna zou kunnen verlaten.
Megan kon niet wachten om het bewijsmateriaal aan hoofdinspecteur Barker te geven.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 11 - Verdriet

 

Het was Zondag.
Megan keek op de klok en ze zag dat het reeds 10u in de ochtend was, toch had ze nog geen zin om op te staan.
Megan voelde zich verdrietig en dit omdat inspecteur Robinson haar had bedrogen.
Het deed haar pijn, veel pijn.
Ze trok het laken over haar hoofd en ze ging liggen in een foetushouding.
Hier in haar eigen bed kon niemand haar pijn doen en dat gaf haar een veilig gevoel.
Ze schrok toen ze plotseling de bel hoorde.
Wie kon dat nu zijn?
Megan wilde het liefst de bel negeren en in bed blijven liggen maar toen dacht ze dat het haar moeder kon zijn dus ze stapte uit bed.
Ze trok haar kamerjas aan en ze streek haar lange haren glad, daarna liep ze naar de deur en ze opende deze.
Ze schrok toen ze zag dat inspecteur Robinson voor haar stond.

“ Wat doe jij hier? “, zei ze.

“ Megan, ik moet met je praten. “, zei inspecteur Robinson “ Mag ik binnenkomen? “

Megan deed de deur wat verder open en inspecteur Robinson liep naar binnen.
Megan deed de deur dicht.

“ Wel? “, zei ze.

“ Er is niets gebeurd tussen Anna en mij. “, zei inspecteur Robinson “ Je moet me geloven. “

“ Je hebt me bedrogen Robbie, je hoeft er niet over te liegen! “, schreeuwde Megan “ Je maakt het alleen maar erger! “

“ Nee, dat is niet zo! “, zei inspecteur Robinson, hij probeerde overtuigend te klinken.

“ Er is niets gebeurd tussen ons! “, ging hij verder.

“ Dat is niet wat Anna zei! “, schreeuwde Megan “ Ze zei dat jullie een hele leuke nacht hebben beleefd! “

Haar boosheid sloeg om in een intens verdriet.
Ze huilde.

“ Megan… “, zei inspecteur Robinson, hij raakte voorzichtig haar arm aan.

“ Raak me niet aan! “, schreeuwde ze.

“ Megan…kalmeer nu even. “, zei inspecteur Robinson
“ Ik zal je vertellen wat er gebeurd is. “

“ Ga even zitten. “, zei hij.

Megan ging op de sofa zitten en inspecteur Robinson nam plaats op de sofa recht tegenover haar.
Megan keek hem met tranende ogen aan.

“ Net voordat ik naar hier wilde komen werd ik opgebeld door Anna. “, zei inspecteur Robinson “ Ze klonk erg overstuur, ze huilde en vroeg of ik wou langskomen. Daarna heb ik jou gebeld. “

“ Toen ik daar aankwam was ze er erg aan toe, ze huilde en er lagen slaappillen op de tafel…ik was bang dat ze zichzelf iets zou aandoen dus ik troostte haar en ik bleef bij haar. “, ging inspecteur Robinson verder “ Ze kalmeerde een beetje en ze kuste me, ze wilde meer maar daar ben ik niet op ingegaan, dat wilde ik niet. Toen is zij gaan slapen en ik ben bij haar gebleven maar ik heb op de sofa geslapen. “

Megan staarde voor zich uit.
Ze wist niet wie ze moest geloven.
Anna, die er helemaal niet ellendig uitzag en die maar al te graag stond te pronken met het feit dat inspecteur Robinson de nacht met haar had doorgebracht of inspecteur Robinson die haar een heel ander verhaal vertelde.
Sprak hij de waarheid?
Moest ze hem geloven?
Hij had tenslotte de reputatie van rokkenjager.

“ Megan? “, zei inspecteur Robinson.

“ Ik geloof je niet Robbie. “, zei Megan “ Ik heb Anna gezien, ze zag er helemaal niet ellendig uit en het zag er zeker niet naar uit dat zij die pillen zou nemen. Bovendien schepte ze maar al te graag op over het feit dat jullie samen de nacht hebben doorgebracht. “

“ Megan, ik spreek de waarheid…je moet me geloven! “, smeekte inspecteur Robinson.

Megan stond op.

“ Ik wil dat je gaat Robbie. “, zei ze.

“ Maar Megan… “, zei hij, hij stond op en hij wilde haar vastnemen.

“ Raak me niet aan en ga Robbie! Ik wil je hier niet! “, zei ze met een verheven stem.

“ Megan…doe dit niet. “, zei inspecteur Robinson “ Ik wil je niet verliezen…ik hou van je! “

“ Daar had je eerder moeten aan denken voordat je met Anna het bed indook. “, zei Megan.

Inspecteur Robinson keek Megan met bedroefde ogen aan, hij draaide zich om en hij verliet daarna haar huis.
Megan sloot de deur en ze liet zich langs de deur op de grond glijden.
Ze huilde.
Ze wist niet of inspecteur Robinson de waarheid sprak maar ze vertrouwde hem niet.
Toen ze aan de blik in de ogen van Anna terugdacht wist ze dat het beter zou zijn om hem niet te geloven.
Megan strompelde naar haar slaapkamer en ze liet zich op het bed vallen.
Ze trok het laken over haar hoofd en trok haar benen op zodat ze weer in een foetushouding lag.
Hier zou ze de rest van haar Zondag doorbrengen.
Megan wilde niemand meer zien.
Ze wou alleen maar slapen zodat ze haar intense verdriet niet meer zou voelen.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 10 - Pijn

 

“ Gaat het? “, vroeg inspecteur Reid toen ze samen met Megan in de auto zat.

Megan staarde voor zich uit.

“ Hoe kon hij mij dit aandoen? “, vroeg ze.

“ Het spijt me. “, zei inspecteur Reid.

“ Ik wist dat er iets mis was. “, zei Megan “ Ik vond het zo raar dat hij onze afspraak annuleerde. “

“ Hij zei dat iemand zijn hulp nodig had. “, ging ze verder “ Was Anna dan zo wanhopig? Ik ben echt boos op Robbie maar ook op Anna! Ik bedoel, ze knipt eens met haar vingers en hij rent onmiddellijk naar haar toe. Dan moet ze wel erg belangrijk voor hem zijn. “

“ Zal het lukken om naar Anna toe te gaan? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Ja hoor… “, zei Megan “ Ik zal mijn best doen om mijn gevoelens aan de kant te schuiven, het werk is nu belangrijker. Robbie mag al niet meer meewerken aan de zaak, als ik ook niet meer kan meewerken dan is al het werk voor jou Janice en dat wil ik je niet aandoen. “

“ Toch is dit best pittig voor jou. “, zei inspecteur Reid.

Megan haalde haar schouders op.

“ Ik overleef het wel. “, zei ze.

Op dat moment waren ze aan het huis van Anna aangekomen.
Inspecteur Reid en Megan stapten uit de auto en ze liepen naar de voordeur.
Megan belde aan en het duurde niet lang voordat de deur openging.

“ Mevrouw Smith? “, vroeg inspecteur Reid.

Anna knikte.

“ Ik ben inspecteur Reid en dit is brigadier Moore. “, zei inspecteur Reid “ Mogen we even binnenkomen? “

“ Ja hoor. “, zei Anna.

“ We komen u melden dat Mark Watson de dader is, hij heeft uw broer vermoord. “, zei inspecteur Reid.

“ Ik wist het! “, zei Anna met verheven stem “ Ik heb altijd gedacht dat hij de moordenaar was. Die schoft! “

“ Ook hij werd vermoord. “, zei inspecteur Reid.

“ Dan is dat zijn verdiende loon! “, zei Anna woedend, zenuwachtig liep ze heen en weer doorheen de kamer.

“ Hebt u enig idee wie hem dood zou willen? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Ik denk heel veel mensen. “, zei Anna.

“ Waaronder u, mevrouw Smith? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Ja, ik ook…ik ben niet bang om dit te zeggen. “, zei Anna.

“ Waar was u gisterenavond? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Ik was hier in mijn huis. “, zei Anna.

“ Kan iemand dit bevestigen? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Jullie kunnen het vragen aan jullie charmante collega Robbie. “, zei Anna “ Hij zal vast met plezier bevestigen dat we samen een leuke nacht hebben gehad. “

Anna had een veelbetekenende blik in haar ogen waaruit ze beiden konden afleiden dat Anna met inspecteur Robinson de liefde had bedreven.
Megan voelde zich plots onwel worden, de opgekropte emoties en de woorden die Anna uitsprak waren haar teveel geworden.
Ze moest naar buiten, ze kon hier niet langer blijven.

“ Ik ga even naar de auto. “, zei ze.

“ Ok…”, zei inspecteur Reid, ze keek Megan bezorgd aan.

Zo vlug ze kon liep Megan naar de auto toe.
Ze stapte in de auto en liet daarna haar tranen de vrije loop.
Het deed pijn! Veel pijn!
Megan was zo gelukkig geweest nadat inspecteur Robinson haar had gekust, ze had gehoopt dat ze een mooie relatie met hem had kunnen opbouwen maar deze droom was uiteen gespat nu hij haar had bedrogen met een ex vriendin.
Vond hij dan alles zo vanzelfsprekend, betekende ze dan niets voor hem?
Waarom had hij haar dan laten geloven dat ze iets voor hem betekende?
Ze huilde steeds meer, het verdriet dat ze voelde moest zijn weg naar buiten vinden.
Megan schrok toen de deur van de auto plots openging.

“ Megan, gaat het? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Ik kon daar niet meer blijven en aanhoren dat ze samen een geweldige nacht hadden gehad. “, snikte Megan
“ Het doet me zoveel pijn. “

“ Ik weet het. “, zei inspecteur Reid.

“ Waarom? “, vroeg Megan “ Waarom ging hij naar haar toe? “

“ Waarom bedriegt hij me en zegt hij daarna dat hij me heeft gemist…ik begrijp er niets van. “, snikte Megan.

Inspecteur Reid legde troostend haar hand op Megan haar schouder.
Plots zag inspecteur Reid dat er iemand aankwam, het was een grote, slanke man met donker haar.
Hij liep naar het huis van Anna.

“ Ik ga nog even naar Anna toe. “, zei inspecteur Reid.

“ Wat? Waarom? “, vroeg Megan.

“ Ik wil weten wie die man is die net bij Anna naar binnen is gegaan. “, zei inspecteur Reid.

Inspecteur Reid stapte uit de auto en liep naar Anna’s huis, ze belde aan.

“ Ben je hier nu weer? “, vroeg Anna toen ze de deur opende.

“ Ik ben nog iets vergeten. “, zei inspecteur Reid.

Ze wachtte niet op een uitnodiging van Anna, ze ging onmiddellijk naar binnen.
Inspecteur Reid zag dat de man in de eetkamer stond.

“ Dag meneer…? “, zei inspecteur Reid.

“ Mallagan, Nick Mallagan. “, zei de man.

Inspecteur Reid glimlachte, ze wendde zich daarna tot Anna.

“ De vingerafdrukken die we op de laden vonden wijzen erop dat Mark duidelijk naar iets op zoek was in de flat van uw broer. “, zei inspecteur Reid “ Hebt u enig idee wat dat zou kunnen zijn? “

“ Ik heb geen idee. “, zei Anna “ Misschien geld? Willen ze dat niet allemaal? “

“ Misschien. “, zei inspecteur Reid “ Bedankt voor uw medewerking. “

Inspecteur Reid liep de deur uit en liep naar de auto.

“ Wie was dat? “, vroeg Megan toen inspecteur Reid terug in de auto stapte.

“ Nick Mallagan. “, zei inspecteur Reid “ Meer weet ik niet. “

Inspecteur Reid startte de auto en bracht Megan naar huis.
Het was een vermoeiende dag geweest, Megan zou nu best wat rust kunnen gebruiken.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 9 - Geschokt

 

Megan was vroeg opgestaan.
Ze had zich de voorbije nacht veel zorgen gemaakt maar desondanks had ze toch nog goed geslapen.
Toch was ze vroeg wakker geworden maar dat vond ze niet erg, zo had ze veel tijd om zich klaar te maken.
Ze wist niet precies wanneer inspecteur Robinson zou komen maar hij had haar wel beloofd dat hij de dag met haar zou doorbrengen en daar keek ze erg naar uit.
Megan had zich waarschijnlijk zorgen gemaakt om niets, er was vast niets aan de hand.
Ze liep naar de badkamer en ze nam een douche, daarna trok ze een lange, luchtige gele jurk aan want het zag ernaar uit dat het een zonnige dag zou worden.
Misschien zou het een goed idee zijn om te gaan picknicken en daarna nog een wandeling te maken.
Megan nam brood uit de kast en kaas uit de koelkast.
Ze had honger en een lekkere boterham zou haar wel smaken.
Toen haar boterham bijna op was ging de bel, dat was vast inspecteur Robinson.
Megan liep naar de deur en deed ze open.

“ Dag Robbie. “, zei ze met een grote glimlach “ Kom binnen, ik ben bijna klaar met eten, ik moet alleen nog even opruimen. “

“ Hallo Megan, je ziet er stralend uit met je gele jurk. “, zei inspecteur Robinson.

“ Dank je. “, zei Megan.

Inspecteur Robinson trok Megan dicht tegen zich aan en hij kuste haar.

“ Ik heb je gemist. “, zei hij “ Hij streelde zacht haar wang. “

Megan glimlachte.

“ Sorry dat ik gisteren niet bij je kon zijn maar iemand had mijn hulp nodig. “, zei inspecteur Robinson.

“ Laten we er niet meer over praten. “, zei Megan “ Je bent hier nu en daar ben ik heel blij om. “

“ Je hebt gelijk, laten we van de dag genieten. “, zei inspecteur Robinson.

“ Misschien kunnen we gaan picknicken? “ stelde Megan voor terwijl ze de tafel afruimde “ Het is mooi weer. “

“ Lijkt me heerlijk. “, zei inspecteur Robinson “ Maar dan zullen we eerst nog even boodschappen moeten doen. “

Kort daarna vertrokken Megan en inspecteur Robinson naar de supermarkt.
Megan had net een winkelwagen genomen toen de telefoon van inspecteur Robinson rinkelde.

“ Hallo met Robbie. “, zei hij.

“ Wat? “, zei hij geschokt “ Ok, ik kom eraan. “

Hij beëindigde het gesprek en hij keek Megan ontgoocheld aan.

“ Wat is er? “, vroeg ze.

“ Ik vrees dat onze plannen niet kunnen doorgaan. “, zei inspecteur Robinson.

“ Wat? “, vroeg Megan verbaasd “ Waarom? “

“ Er is weer een moord gepleegd. “, zei inspecteur Robinson ernstig “ Mark Watson is vermoord. “

“ Wat? “, zei Megan geschokt “ Hoe kan dat? Wij konden hem niet eens vinden. “

“ Blijkbaar kon de dader dat wel. “, zei inspecteur Robinson “ Ik moet helaas vertrekken Megan. “

“ Ik ga met je mee. “, zei Megan.

“ Jij bent nog steeds in ziekteverlof. “, zei inspecteur Robinson.

“ Dat kan me niets schelen, ik ben het beu om thuis te zitten. “, zei Megan “ Zo blijf ik ook op de hoogte. “

“ Goed dan. “, zei inspecteur Robinson.

Samen liepen ze naar de auto en ze reden naar de plaats van de misdaad.
Mark Watson was gevonden in hetzelfde kraakpand waar Megan de klap op haar hoofd had gekregen.
Ze liepen naar binnen en ze zagen dat hoofdinspecteur Barker, inspecteur Reid en het forensisch team al aanwezig waren.
Een lid van het forensisch team had net de vingerafdrukken van Mark afgenomen zodat deze met de vingerafdrukken op het bewijsmateriaal konden vergeleken worden.
Hij was zojuist naar het lab vertrokken, de resultaten zouden nu snel bekend zijn.

“ Megan, wat doe jij hier? “, zei hoofdinspecteur Barker “ Jij was toch nog in ziekteverlof? “

“ Robbie bracht me op de hoogte en ik wilde graag meekomen. “, zei Megan “ Ik voel me goed. “

“ Het is op je eigen verantwoordelijkheid dat je hier bent Megan “, zei hoofdinspecteur Barker “ Wees toch maar voorzichtig. “

“ Dat zal ik doen meneer. “, zei Megan.

“ Zoals jullie zien is Mark Watson het slachtoffer. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Wij hebben hem overal gezocht en konden hem niet vinden maar Mark kwam terug naar hier, hij wist dat we hier niet meer zouden zoeken, hij heeft ons voor de gek gehouden. “

“ Mark Watson werd de voorbije nacht vermoord en op dezelfde wijze als Glenn Smith. “, ging hij verder
“ Hoogstwaarschijnlijk werd hij vermoord door dezelfde dader. “

Op dat moment rinkelde zijn telefoon.

“ Hallo met hoofdinspecteur Barker. “, zei hij.

“ Echt? “, vroeg hoofdinspecteur Barker “ Dank je wel voor de info. “

Hij beëindigde het gesprek.

“ De vingerafdrukken van Mark Watson zijn gevonden op de injectienaald waar Glenn Smith mee vermoord werd, zijn vingerafdrukken zijn ook gevonden op de fles whisky, de glazen en de laden. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Mark was duidelijk op zoek naar iets. “

“ Ik vermoed dat hij Glenn eerst dronken heeft gevoerd en als hij bewusteloos was heeft hij hem de heroïne toegediend, daarna is hij op zoek gegaan naar dat wat hij zo graag wilde. “, ging hij verder.

“ Ja maar wie heeft dan Mark vermoord en waarom op dezelfde manier? “, vroeg inspecteur Robinson.

“ Ik vermoed dat het Anna was, Glenn zijn zus. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Zij heeft een motief want zij had al een vermoeden dat Mark de moordenaar was. “

“ Baas, ik denk niet dat Anna de moordenaar is. “, zei inspecteur Robinson “ Dat zou Anna nooit doen. “

Hoofdinspecteur Barker keek hem verbaasd aan.

“ En hoe weet jij dat zo zeker Robbie? “, vroeg hoofdinspecteur Barker.

“ Omdat ik haar ken, ze is een ex vriendin van me. “, zei inspecteur Robinson een beetje gegeneerd.

“ En jij vond het niet nodig om me dat te vertellen? “, vroeg hoofdinspecteur Barker met verheven stem.

“ Het spijt me meneer. “, zei inspecteur Robinson.

“ Jij zou niet eens aan deze zaak mogen werken als je de familie van het slachtoffer kent. “, zei hoofdinspecteur Barker, hij was woedend.

“ Inspecteur Reid, Megan, ik wil dat jullie onmiddellijk naar Anna Smith haar huis gaan en haar verhoren. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Nee baas, dat is niet nodig! “, zei inspecteur Robinson
“ Anna is onschuldig! “

“ Hoe weet jij dat? “, riep inspecteur Barker woedend.

“ Omdat ik bij haar was, ok? “, zei inspecteur Robinson
“ Ik ben de hele nacht bij Anna geweest dus zij kan niet de dader zijn! “

Megan keek inspecteur Robinson geschokt aan, had ze dan toch gelijk gehad? Was er dan toch een reden geweest om zich zorgen te maken?
Hoe kon hij haar dit aandoen? Ze waren pas samen. Waarom had hij haar bedrogen?
Ze keek met betraande ogen naar inspecteur Robinson die haar vol schaamte aankeek.

“ Hoe is het mogelijk! “, riep hoofdinspecteur Barker woedend “ Maak dat je wegkomt! Je bent geschorst! “

Inspecteur Robinson wist dat hij nu niets meer kon zeggen om het goed te maken.
Hij had het verpest bij hoofdinspecteur Barker en ook bij Megan.
Met gebogen hoofd verliet hij de ruimte.

“ Wat doen jullie hier nog? “, zei hoofdinspecteur Barker toen hij zich tot inspecteur Reid en Megan wendde
“ Ik had toch gevraagd om Anna Smith te verhoren? “

“ Ja meneer. “, zei inspecteur Reid.

Inspecteur Reid liep naar buiten en Megan volgde haar.
Megan voelde zich verdoofd, toch moest ze zich goed houden en dit terwijl ze net verontrustend nieuws had gehoord.
Ze had niets kunnen zeggen tegen inspecteur Robinson en dat maakte het alleen maar erger.
Megan was woedend.
Het liefst had ze hem willen vertellen dat hij een grote smeerlap was en dat ze hem nooit meer wilde zien.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 8 - Bezoek

 

Het was Vrijdag, Megan haar ziekteverlof zat er bijna op.
Maandag mocht Megan weer gaan werken en daar was ze blij om.
Ze ging liever aan het werk dan dat ze voortdurend thuis moest zitten.
Bovendien voelde ze zich nu ook een stuk beter, de wonde was nog niet volledig genezen maar de dokter had gezegd dat dit niet lang meer zou duren.
Megan werd echt in de watten gelegd.
Overdag was haar moeder elke dag langsgekomen om voor haar te koken en ’s avonds was inspecteur Robinson er steeds voor haar geweest.
Hij was niet blijven slapen maar hij had haar wel gezelschap gehouden.
Ze hadden veel gepraat, samen naar films gekeken en ze hadden vooral ook veel geknuffeld en gezoend.
Het zag ernaar uit dat hun prille liefde kon uitgroeien tot iets moois.
Megan voelde zich erg goed bij inspecteur Robinson.
Hij was erg lief voor haar en hij maakte haar aan het lachen.
Ze was er zeker van dat haar snelle herstel ook iets met hem te maken had.
Megan haar moeder was net de deur uit en Megan liep naar de slaapkamer zodat ze nog wat kon rusten voordat inspecteur Robinson er aankwam.
Maar haar plannen werden verstoord toen plots de bel ging.
Megan liep naar de deur en opende deze.

“ Dag Megan. “, zei inspecteur Reid met een grote glimlach.

“ Janice! “, zei Megan enthousiast “ Wat een leuke verrassing! Kom binnen. “

Inspecteur Reid ging naar binnen en ze gaf Megan een doos met pralines.

“ Dank je. “, zei Megan “ Ik ben zo blij dat ik je zie. “

“ Het spijt me dat het zo lang duurde voordat ik kon komen. “, zei inspecteur Reid “ Ik heb het druk gehad. “

“ Dat begrijp ik. “, zei Megan “ Ga zitten. Wil je iets drinken? “

“ Nee, dank je. “, zei inspecteur Reid, ze ging zitten.

“ Hoe gaat het met je? “, vroeg ze.

“ Het gaat steeds beter. “, zei Megan “ Mijn wonde is nog niet volledig genezen maar de dokter heeft er alle vertrouwen in. “

“ Het komt wel goed. “, zei inspecteur Reid.

“ Vanaf nu ga ik nooit meer alleen een gebouw naar binnen, ik heb mijn lesje wel geleerd. “, zei Megan.

“ Dat was een beginnersfout. “, zei inspecteur Reid “ Die maken we allemaal. “

“ Ja maar ik heb geluk gehad. “, zei Megan “ Het had slechter kunnen aflopen. “

“ Dat is waar. “, zei inspecteur Reid “ Ik ben blij dat alles goed met je is. “

“ Hebben jullie Mark Watson al gevonden? “, vroeg Megan.

“ Nee, er is nog steeds geen spoor van hem. “, zei inspecteur Reid “ Ik hoop dat hij niet in het buitenland zit. “

“ Dat zou pas erg zijn. “, zei Megan.

“ Heeft Robbie je nog niets over het onderzoek verteld? “, vroeg inspecteur Reid “ Hij is hier toch regelmatig geweest? “

“ Elke avond. “, zei Megan met een grote glimlach “ Maar hij wou niet over het werk praten. “

“ Er is iets aan de hand tussen jullie, is het niet? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Hoezo? “, vroeg Megan.

“ Je straalt als je over Robbie praat en Robbie is de laatste tijd ook zo goed gezind. “, zei inspecteur Reid.

Ze keek Megan achterdochtig aan.

“ Robbie heeft me opnieuw gekust en sindsdien zijn we een koppel. “, zei Megan, ze straalde.

“ Echt? “, vroeg inspecteur Reid verwonderd “ Maar dat is geweldig! “

“ Maar het is beter dat je er op het werk niets over zegt want ik wil niet dat hoofdinspecteur Barker dit te weten komt. “, zei Megan “ Hij zou het vast niet zo geweldig

vinden. “

“ Jullie geheim is veilig bij mij. “, zei inspecteur Reid, ze glimlachte.

Plots rinkelde Megan haar telefoon.
Ze nam haar telefoon en zag dat het Robbie was.

“ Dag Robbie. “, zei ze met een glimlach op haar gezicht.

“ Megan…het spijt me maar deze avond zal ik niet kunnen komen. “, zei inspecteur Robinson.

“ Waarom niet? “, vroeg Megan wat ontgoocheld.

“ Er is iets tussengekomen maar morgen ben ik vrij en dan kunnen we de hele dag samen zijn. “, zei inspecteur Robinson.

“ Ok… “, zei Megan.

“ Lieverd, het spijt me. “, zei inspecteur Robinson.

“ Het is ok. “, zei Megan.

“ Tot morgen dan? “, vroeg inspecteur Robinson.

“ Tot morgen. “, zei Megan.

Megan beëindigde het gesprek.

“ Wat is er? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Robbie kan niet komen deze avond, hij zei niet waarom. “, zei Megan, ze zuchtte.

“ Misschien moet hij nog iets doen voor het werk? “, zei inspecteur Reid.

“ Misschien maar waarom zegt hij dat dan niet? “, vroeg Megan.

“ Megan…ik zie dat je je zorgen maakt maar als je jullie relatie wilt laten slagen dan zal het belangrijk zijn dat je hem vertrouwt. “, zei inspecteur Reid.

“ Ik weet het maar ergens ben ik nog steeds bang voor zijn reputatie als rokkenjager. “, zei Megan.

“ Megan, zet dat alsjeblieft uit je hoofd. “, zei inspecteur Reid “ Als je daar blijft aan denken zal je nooit gerust zijn en hem ook nooit kunnen vertrouwen. “

“ Robbie zal heus zo dom niet zijn om zijn relatie met jou op het spel te zetten. “, ging inspecteur Reid verder “ Ik heb hem nog nooit zo gelukkig gezien. “

“ Ik zie spoken denk ik. “, zei Megan.

“ Ik denk het ook. “, zei inspecteur Reid “ Jij betekent heel veel voor hem, ik weet het zeker. “

Megan glimlachte maar achter haar glimlach schuilde er veel onzekerheid.
Ze vond het vreemd dat inspecteur Robinson plots ergens naartoe moest en niet wilde zeggen waarheen.
Was er een andere vrouw in het spel of was Megan haar angst zo groot dat ze dingen dacht die niet strookten met de werkelijkheid?

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 7 - Opluchting

 

Inspecteur Robinson zat reeds twee uren in de gang van de spoedafdeling op nieuws te wachten.
Hij was woedend op zichzelf, waarom had hij dit laten gebeuren?
Waarom was hij niet onmiddellijk met haar meegegaan?
Inspecteur Robinson hoopte vurig dat alles goed was met Megan, als ze hier iets zou aan overhouden dan zou hij het zichzelf nooit kunnen vergeven.
Plotseling ging de deur open, de dokter liep naar hem toe.

“ Mevrouw Moore heeft een grote hoofdwonde die we hebben gehecht, we hebben ook nog andere onderzoeken gedaan en alles is goed. “, zei de dokter “ Ze heeft geluk gehad, het had erger kunnen zijn. “

Inspecteur Robinson slaakte een zucht van verlichting.

“ Wat ben ik opgelucht om dat te horen. “, zei inspecteur Robinson “ Kan ik Megan even zien? “

“ Zeker. “, zei de dokter “ Mevrouw Moore mag naar huis op voorwaarde dat er deze nacht iemand bij haar blijft, ze mag niet alleen zijn. “

“ Ik zal wel bij haar blijven. “, zei inspecteur Robinson.

“ Prima. “, zei de dokter “ Komt u maar mee, mevrouw Moore zal blij zijn dat u er bent. “

Ze liepen de ziekenzaal binnen en de dokter liep naar het bed van Megan, inspecteur Robinson volgde hem.
Megan was reeds uit het bed gestapt en ze had haar spullen reeds verzameld.

“ Megan…wat ben ik blij dat ik je zie! “, zei inspecteur Robinson “ Gaat het? “

“ Ja, hoor. “, zei Megan “ Ik voel me alleen nog wat flauwtjes. “

“ Uw collega zal deze nacht bij u blijven. “, zei de dokter.

Megan keek inspecteur Robinson verwonderd aan.

“ Echt? “, vroeg ze.

“ Ik hoop dat je een goede sofa hebt. “, zei inspecteur Robinson, hij glimlachte.

“ U mag drie maal per dag een pijnstiller nemen en u mag ook een week niet werken. “, zei de dokter.

“ Ik werk nog maar net en ik moet al thuisblijven. “, zei Megan “ Hoofdinspecteur Barker zal tevreden zijn. “

“ Dat zal hij vast wel begrijpen. “, zei inspecteur Robinson
“ Zullen we vertrekken? “

“ Graag. “, zei Megan.

Ze probeerde te glimlachen maar het lukte niet echt.
De wonde was te pijnlijk.
Megan bedankte de dokter en ze verlieten het ziekenhuis.
Samen liepen ze naar de auto van inspecteur Robinson.
Al snel waren ze aan Megan haar flat aangekomen.
Ze liepen naar binnen en Megan ging op de sofa zitten.

“ Ik voel me zo moe. “, zei Megan.

“ Het is nodig dat je rust. “, zei inspecteur Robinson.

“ Maar we moeten nog eten en ik moet nog iets klaarmaken. “, zei Megan.

“ Ben je gek? “, vroeg inspecteur Robinson “ Ik bestel wel iets. “

Inspecteur Robinson nam zijn telefoon en belde naar een Chinees restaurant dat dicht in de buurt gelegen was.

“ Zo, we eten noedels met kippenblokjes in zoetzure saus deze avond. “, zei inspecteur Robinson toen hij zijn telefoon terug in zijn jaszak stopte.

“ Dank je Robbie. “, zei Megan “ Ik vind het lief dat je voor me zorgt. “

“ Dat is het minste wat ik kan doen. “, zei inspecteur Robinson.

“ Hebben ze Mark Watson te pakken gekregen? “, vroeg Megan.

“ Helaas niet. “, zei inspecteur Robinson “ Hij is weer kunnen ontsnappen. “

“ Verdorie! “, zei Megan.

“ Denk er maar niet meer aan. “, zei inspecteur Robinson “ Jij moet nu eerst herstellen. “

Er werd aangebeld.
Inspecteur Robinson opende de deur, hij betaalde de bezorger en nam de plastiekzak in ontvangst.
Hij dekte de tafel en samen genoten ze daarna van de heerlijke Chinese maaltijd.
Na het eten keken ze samen naar een film.

“ Ik ben zo moe. “, zei Megan halverwege de film “ Vind je het erg als ik ga slapen? “

“ Natuurlijk niet. “, zei inspecteur Robinson “ Jij bent hier thuis, je mag slapen wanneer jij dat wilt. “

Megan glimlachte.

“ Ik ga me even omkleden. “, zei Megan.

Megan liep naar de badkamer en ze trok daarna haar pyjama aan.
Ze liep naar haar slaapkamer en kroop onder de lakens.
Megan besefte plots dat Robbie er ook nog was en dat ze hem geen goede nacht had gewenst, ze had ook haar pijnstiller nog niet genomen.

“ Robbie? “, riep ze.

“ Ja? “, hoorde ze.

“ Kan je even een glas water brengen en een
pijnstiller? “, riep ze.

Niet lang daarna kwam inspecteur Robinson haar slaapkamer binnen met een glas water en een pijnstiller.
Megan ging rechtop zitten en stak de pil in haar mond, ze spoelde deze door met het glas water.

“ Dank je wel Robbie. “, zei Megan  “ Ik ben zo blij dat jij hier bent. “

“ Helaas moet ik morgen gaan werken. “, zei inspecteur Robinson “ Zal je het redden alleen? “

“ Ik heb mijn mama gebeld. “, zei Megan “ Ze komt morgen om mij gezelschap te houden en ze zal ook wat boodschappen meebrengen. “

Er viel een stilte.

“ Het spijt me Megan, ik had meteen met je moeten meegaan. “, zei inspecteur Robinson terwijl hij haar diep in de ogen keek.

“ Dat hoeft niet Robbie, het is niet jouw schuld. “, zei Megan “ Ik heb een te groot risico genomen. “

“ Ik was zo ongerust toen ze je wegbrachten naar het ziekenhuis. “, zei inspecteur Robinson.

Ze keken elkaar diep in de ogen en het leek alsof de tijd even stilstond.
Er heerste een bepaalde aantrekkingskracht tussen hen die ze beiden niet konden weerstaan.
Inspecteur Robinson kuste haar zacht.

“ Je betekent heel veel voor me Megan. “, zei hij.

Hij kuste haar opnieuw en dit keer vol passie.
Megan haar hart ging sneller slaan.
Ze kreeg opnieuw dat heerlijke gevoel, het gevoel dat ze ook op het afscheidsfeest had gehad.

“ Ik zal je laten slapen. “, zei inspecteur Robinson nadat hij de kus had beëindigd “ Je hebt je rust hard nodig. “

Megan glimlachte.

“ Dat is waar. “, zei ze.

“ Ik ga naar de sofa. “, zei inspecteur Robinson “ Als er iets is of als je iets nodig hebt dan roep je me maar. “

“ Dat zal ik doen. “, zei Megan “ Slaap lekker. “

“ Slaap lekker. “, zei inspecteur Robinson.

Hij schonk haar nog een warme glimlach en trok daarna de deur achter zich dicht.
Megan ging liggen en ze trok de lakens over zich heen.
Ze sloot haar ogen en dacht terug aan de heerlijke kus die inspecteur Robinson haar had gegeven.
Megan was er zeker van dat ze goed zou kunnen slapen.
Het duurde dan ook niet lang voordat Megan naar dromenland vertrokken was.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 6 - Een harde klap

 

Een week was voorbij gegaan.
Vandaag was het Maandag en meteen ook de start van een nieuwe werkweek.
Hoofdinspecteur Barker had zijn personeel gevraagd om stipt om 7u aanwezig te zijn.
Helaas had Megan zich verslapen, ze besloot om de douche en ook het ontbijt over te slaan.
Ze waste zich vlug aan de lavabo, ze kamde haar lange blonde haar, deed het in een dot en trok haar uniform aan, daarna liep ze snel naar de bushalte.
Gelukkig was ze er net op tijd aangekomen.
Megan stapte op de bus en ze hoopte dat ze op tijd zou zijn.
Megan besefte maar al te goed dat ze met de auto vlugger ter plaatse zou zijn maar helaas bezat ze nog geen eigen auto, ze zou eerst nog wat moeten werken en geld moeten sparen voordat ze een auto zou kunnen kopen.
De bus stopte en Megan stapte uit.
Ze keek op haar horloge en zag dat het vijf voor zeven was, ze zou net op tijd in het politiekantoor aankomen.

“ Goede morgen. “, zei ze toen ze het politiekantoor binnenging.

“ Goede morgen. “, zei inspecteur Reid “ Je bent net op tijd. “

Ze schonk Megan een warme glimlach.

“ Ik heb me verslapen. “, zei Megan “ Ik ben blij dat ik niet te laat ben. “

Op dat moment kwam hoofdinspecteur Barker uit zijn kantoor.

“ Jullie zijn er allemaal zie ik. “, zei hij “ Dan kunnen we beginnen. “

Hij liep naar het bord waar alle foto’s van de verdachten hingen, alle ogen waren op inspecteur Barker gericht.

“ Ondanks ons harde werk zitten we momenteel op een dood spoor. “, zei hoofdinspecteur Barker “ We hebben al een paar mensen verhoord maar die zijn volgens mij onschuldig en van de hoofdverdachte Mark Watson is er geen spoor te vinden. “

“ Het is belangrijk dat we hem vinden. “, ging hij verder “ Mark Watson is een gekende drugdealer en was de dealer van Glenn Smith. Volgens Anna, de zus van Glenn was Mark er niet blij mee dat Glenn afgekickt was.
Ik stel voor dat we Mark blijven zoeken want ik denk dat dit om een afrekening gaat. “

“ Robbie, Megan…ik wil dat jullie vandaag op patrouille gaan in Meadow street, daar hangen veel drugdealers rond. Ga er naartoe in je eigen auto Robbie, ik wil niet dat jullie opvallen. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Komt in orde meneer. “, zei inspecteur Robinson.

“ Dit was het. “, zei hoofdinspecteur Barker “ We kunnen pas verder doen als we Mark Watson te pakken krijgen dus ik stel voor dat de rest van jullie kantoorwerk doet. “

Hoofdinspecteur Barker liep terug naar zijn kantoor en de anderen gingen aan het werk.
Megan en Robbie vertrokken met de auto naar Meadow street, een locatie die berucht was voor het dealen van drugs.
Toen ze er aangekomen waren parkeerde inspecteur Robinson de auto.
Het zag het er rustig uit.
Er hingen geen verdachte personen rond, het was er zelfs erg stil.
Het was er ’s avonds ongetwijfeld drukker.
Megan schrok toen haar telefoon plots rinkelde, ze haalde haar telefoon uit haar jaszak.

“ Hallo met Megan. “, zei ze.

“ Ik heb een tip voor jullie. “, hoorde ze “ Je kunt Mark Watson vinden in het kraakpand aan de overkant van de straat. “

“ Met wie spreek ik? “, vroeg Megan.

Het telefoongesprek werd onderbroken.

“ Wie was dat? “, vroeg inspecteur Robinson.

“ Ik weet het niet. “, zei Megan “ Het was een anonieme beller. Ik weet zelfs niet hoe hij aan mijn telefoonnummer komt. Hij zei dat Mark in het kraakpand aan de overkant te vinden is. “

“ Ik zal versterking vragen. “, zei inspecteur Robinson.

Megan deed de deur open.

“ Wacht…waar ga je naartoe? “, zei inspecteur Robinson.

“ Ik ga eens kijken. “, zei Megan “ De anonieme beller weet dat we politieagenten zijn, dat zal Mark ook wel snel doorhebben en dan zal hij weer proberen te vluchten. We mogen hem niet laten ontsnappen. “

“ Je moet wachten op versterking Megan, het is niet veilig. “, zei inspecteur Robinson.

“ Ik ga. “, zei Megan vastbesloten.

“ Megan… “, zei inspecteur Robinson.

Megan stapte uit de auto en ze stak de straat over.

Inspecteur Robinson vroeg het politiekantoor om versterking en stapte daarna uit de auto, hij ging Megan achterna.
Ondertussen was Megan al naar binnen gegaan.
Ze probeerde zo stil mogelijk te zijn.
Voorzichtig liep ze door de donkere gang.
Ze kwam in een open ruimte en zag dat er verschillende matrassen op de grond lagen, dit was meteen een bevestiging dat het kraakpand in gebruik was genomen door krakers.
Plots kreeg Megan een harde klap op haar hoofd.
Ze voelde een stekende pijn, ze legde haar hand op de pijnlijke plek.
Megan voelde dat ze een open wonde had, ze keek naar haar hand die volledig onder het bloed zat, daarna werd alles zwart.

Ondertussen waren de politieauto’s met loeiende sirenes aangekomen.
Inspecteur Robinson die in het kraakpand op zoek was naar Megan werd plots omvergelopen door een man.
Hij krabbelde vlug terug overeind en liep hem achterna.

“ Pak hem! Dat is Mark Watson! “, riep inspecteur Robinson naar de agenten.

De politieagenten liepen achter Mark Watson aan.
Inspecteur Robinson liep terug het huis in, hij ging op zoek naar Megan.

“ Megan? “, riep hij “ Megan? “

“ Ik ben hier… “, hoorde hij, de stem die hij hoorde klonk zwak.

“ Megan? “, riep hij.

Plots zag inspecteur Robinson dat Megan op de grond lag, hij zag dat ze een hoofdwonde had die hevig aan het bloeden was.
Hij nam zijn telefoon en belde een ziekenwagen.
Inspecteur Robinson liep naar haar toe en hij ging naast haar zitten.
Hij ondersteunde haar hoofd en drukte met een propere zakdoek op de wonde in de hoop dat hij het bloeden wat kon stelpen.

“ Gaat het Megan? “, vroeg hij “ Wat is er gebeurd? “

“ Mark…hij heeft me geslagen… “, zei Megan.

“ Megan…ik had je niet alleen naar binnen mogen laten gaan. “, zei inspecteur Robinson “ Ik had je moeten beschermen, het spijt me. “

Op dat moment kwamen de verplegers van de ziekenwagen het pand binnengerend.
Ze legden Megan op de draagberrie en namen haar mee naar de ziekenwagen, daarna reden ze zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.
Inspecteur Robinson keek machteloos toe hoe de ziekenwagen met loeiende sirenes wegreed.
Wat voelde hij zich machteloos en schuldig.
Waarom was hij niet samen met haar het pand naar binnen gegaan?
Dan was dit alles misschien niet gebeurd.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 5 - Een leuke avond

 

Die avond was Megan klaar om te vertrekken.
Ze had een vrolijke jurk aangetrokken waar ze comfortabele sneakers bij droeg.
Megan wachtte op inspecteur Robinson die nu elk moment aan haar deur kon aanbellen.
Ze moest echter niet te lang wachten want al gauw ging de bel.
Megan liep naar de deur toe en opende deze.

“ Dag Robbie. “, zei Megan “ Kom je nog even binnen? “

“ Nee, dat hoeft niet. “, zei inspecteur Robinson “ Als je klaar bent dan kunnen we vertrekken. “

“ Ik ben klaar. “, zei Megan met een grote glimlach.

Megan trok de deur achter zich dicht.
Ze liepen de trappen af en verlieten het flatgebouw, daarna liepen ze naar inspecteur Robinson zijn auto.

“ Waar gaan we heen? “, vroeg Megan toen ze in de auto zaten.

“ Ik dacht aan pizzeria Le pizze di Paolo. “, zei inspecteur Robinson.

“ Goede keuze. “, zei Megan “ De pizza’s zijn daar overheerlijk. “

“ Dat vind ik ook. “, zei inspecteur Robinson.

Tien minuten later waren ze aan het restaurant aangekomen.
Inspecteur Robinson parkeerde de auto en samen liepen ze naar binnen.

“ Goede avond. “, zei de ober die hen aan de deur verwelkomde “ Voor twee personen? “

“ Ja, voor twee personen. “, zei inspecteur Robinson.

“ Volg me maar. “, zei de ober “ Ik heb nog een tafel vrij aan het raam. “

Megan en inspecteur Robinson volgden hem.
Ze gingen zitten toen ze aan de tafel waren aangekomen.
De ober gaf hen beiden een menukaart.

“ Dank je wel. “, zei Megan.

Megan keek naar de menukaart en vond dat het er allemaal lekker uitzag.

“ Het ziet er allemaal zo lekker uit, ik kan geen keuze maken. “, zei Megan.

“ Als je de pizza quattro stagioni neemt heb je van alles wat. “, stelde inspecteur Robinson voor.

“ Dat is een goed idee. “, zei Megan “ Ik zal deze
nemen. “

“ Ik ook. “, zei inspecteur Robinson.

De ober kwam aan tafel om de bestelling op te nemen.

“ Hebben jullie al een keuze gemaakt? “, vroeg hij.

“ Tweemaal pizza quattro stagioni alsjeblieft. “, zei inspecteur Robinson “ En een fles witte huiswijn graag. “

“ Komt in orde. “, zei de ober, hij verliet de tafel.

“ Oef…eindelijk wat rust. “, zuchtte inspecteur Robinson.

“ Zeg dat wel. “, zei Megan “ Het was een zware dag. “

“ En dit voor je eerste dag. “, zei inspecteur Robinson.

“ Dat is niet erg. “, zei Megan “ Toen ik stage liep bij jullie was het ook soms druk. “

“ Dat is het altijd. “, lachte inspecteur Robinson “ Laten we hopen dat we rustig kunnen eten en dat de telefoon niet rinkelt. “

“ Inderdaad. “, zei Megan, ze glimlachte.

“ Maar laten we niet voortdurend over het werk praten. “, zei inspecteur Robinson “ Vertel eens iets over jezelf…ik heb al veel met je samengewerkt maar ik weet eigenlijk nog niet wie jij werkelijk bent. “

“ Wel…er valt niet veel te vertellen. “, zei Megan.

Op dat moment werden de pizza’s en de wijn aan tafel gebracht.

“ Eet smakelijk. “, zei de ober.

“ Dank je wel. “, zei Megan.

Inspecteur Robinson nam zijn glas dat gevuld was met witte wijn.
Hij hief het omhoog.

“ Op een goede samenwerking. “, zei hij.

Megan nam haar glas en tikte het tegen zijn glas.

“ Op een goede samenwerking. “, zei ze.

Ze namen beiden een slokje van de witte wijn en begonnen te eten van hun pizza.

“ Wel? “, zei inspecteur Robinson.

“ Wel wat? “, vroeg Megan.

“ Je zou toch wat meer over jezelf vertellen? “, zei inspecteur Robinson.

“ Er valt niet veel te vertellen. “, zei Megan “ Ik had een mooie jeugd, ik heb liefdevolle ouders, ik ben afgestudeerd, ik woon nu alleen en ik heb nu een fantastische job waar ik erg blij mee ben. “

“ Wat zijn je hobby’s? “, vroeg inspecteur Robinson.

“ Ik ga graag weg met mijn vriendinnen, ik lees graag en ik sport ook zo vaak ik kan. Ik ga vaak naar de fitness. “, zei Megan.

“ Welke boeken lees je dan? “, vroeg inspecteur Robinson.

“ Ik lees graag detectiveverhalen. “, zei Megan.

“ Hoe had ik het kunnen raden? “, lachte inspecteur Robinson “ Je werk is echt je passie, is het niet? “

“ Zeker. “, zei Megan, ze lachte.

Megan nam nog een slokje van de wijn en keek even recht in de ogen van inspecteur Robinson.
Hij keek haar ondeugend aan.

“ Ik hou ook van fitnessen. “, zei inspecteur Robinson
“ Misschien kunnen we samen eens gaan fitnessen? “

“ Dat lijkt me leuk. “, zei Megan.

“ Maar misschien zal je vriendje het niet zo leuk vinden als ik met je meega. “, zei inspecteur Robinson.

Hij keek haar nog steeds aan met een ondeugende blik in zijn ogen.

“ Ik heb geen vriendje. “, zei Megan.

“ Echt? Ik kan moeilijk geloven dat een mooie vrouw zoals jij geen vriendje heeft. “, zei inspecteur Robinson.

“ Toch is het zo. “, zei Megan “ Op de middelbare school heb ik twee vriendjes gehad maar dat duurde niet lang. Ik heb nog nooit een serieuze relatie gehad. “

“ Dat verbaasd me. “, zei inspecteur Robinson.

“ Nu is het jouw beurt Robbie. “, zei Megan “ Kan jij wat meer over jezelf vertellen? “

“ Wel…ik hou van mijn job en ben praktisch gehuwd met mijn job. “, zei inspecteur Robinson “ Er is niet veel plaats over voor iets anders. “

“ Is er geen vrouw in je leven? “, vroeg Megan.

“ Ik ben gehuwd geweest maar niet voor lang. “, zei inspecteur Robinson “ Mijn vrouw kon het niet aan dat ik niet veel thuis was en toen zocht ze troost in de armen van mijn beste vriend. “

“ Het spijt me Robbie. “, zei Megan “ Misschien had ik het niet moeten vragen. “

“ Het is ok, ik heb het reeds verwerkt. “, zei inspecteur Robinson.

“ Weet je…nog niet zo lang geleden heb ik iemand ontmoet waarvan ik dacht dat zij misschien de ware was maar ik ontdekte dat ik alleen als alibi diende en dat ze uiteindelijk de moordenaar was die we zochten. “, ging inspecteur Robinson verder.

“ Robbie, dat is vreselijk! “, zei Megan.

“ Ah, ik heb het overleefd. “, zei inspecteur Robinson.

Er viel een stilte.

“ Ik weet dat ik de reputatie van rokkenjager heb maar ik vind het gewoon erg moeilijk om nog iemand te vertrouwen en in mijn leven toe te laten. “, zei inspecteur Robinson “ Losse relaties zijn zoveel gemakkelijker, je wordt niet gekwetst. “

“ Dat kan ik goed begrijpen. “, zei Megan.

Er viel opnieuw een stilte.

“ Robbie, het spijt me. “, zei Megan “ Ik had hier niet moeten over beginnen. “

“ Het is niet erg. “, zei inspecteur Robinson “ Ik ben blij dat ik even mijn hart kon luchten. Je kunt goed luisteren Megan. “

Megan glimlachte.

“ Ik heb je helaas niet veel goede raad kunnen geven. “, zei ze.

“ Het feit dat je gewoon naar me luistert helpt al veel. “, zei inspecteur Robinson.

Het werd even stil.

“ Zal ik je thuisbrengen Megan? Het is al laat. “, zei inspecteur Robinson.

“ Ja, dat is goed. “, zei Megan.

“ Ik zal eerst even de rekening betalen. “, zei inspecteur Robinson.

Megan trok haar jas aan en wachtte tot inspecteur Robinson terug was.
Samen liepen ze terug naar de auto en inspecteur Robinson bracht Megan terug thuis.

“ Dank je wel voor de pizza en de leuke avond. “, zei Megan toen ze terug op de parking van het flatgebouw waren aangekomen.

“ Graag gedaan. “, zei inspecteur Robinson.

“ Wil je nog even binnenkomen? “, vroeg Megan.

“ Misschien een andere keer. “, zei inspecteur Robinson
“ Het is al laat en we moeten fris zijn om morgen weer aan de slag te gaan. “

“ Dat is waar. “, zei Megan, ze glimlachte “ Tot morgen dan. “

“ Tot morgen. “, zei inspecteur Robinson.

Hij schonk Megan een warme glimlach.
Megan stapte uit de auto en zwaaide nog even.
Vervolgens keek ze toe hoe hij de parking afreed.
Megan liep de trappen op.
Ze was wat verward.
Megan had de avond met inspecteur Robinson doorgebracht en er was niets gebeurd tussen hen.
Op het afscheidsfeest had hij haar liefdevol gekust maar nu hield hij afstand.
Ze begreep niet waarom.
Door die kus was Megan verliefd op hem geworden maar wat moest ze ermee?
Misschien zou het beter zijn als ze inspecteur Robinson uit haar gedachten zou zetten want ze had indruk dat hij alleen vrienden wou zijn.
Helaas had ze het gevoel dat het geen gemakkelijke opdracht zou zijn.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 4 - De eerste zaak

 

“ Goede morgen Janice. “, zei Megan toen ze op het politiekantoor aankwam.

Megan had deze ochtend haar vertrouwde politie-uniform terug aangetrokken en ze voelde zich heel goed.
Ze was blij dat ze eindelijk als brigadier aan de slag mocht gaan.

“ Goede morgen Megan. “, zei inspecteur Reid “ Ben je blij dat je aan de slag mag gaan? “

“ Zeker. “, zei Megan met een grote glimlach op haar gezicht.

“ Ik ben er zeker van dat je eerst en vooral hoofdinspecteur Barker een kopje thee zal mogen brengen. “, zei inspecteur Robinson plagend.

“ Dat doe ik met plezier. “, zei Megan, ze glimlachte
“ Goede morgen inspecteur Robinson. “

“ Zeg maar Robbie, we zijn echte collega’s nu. “, zei inspecteur Robinson “ Welkom Megan, we zijn blij dat je terug bent. “

Megan schrok toen hoofdinspecteur Barker plots uit zijn kantoor kwam gestormd.

“ Goede morgen Megan. “, zei hij een beetje opgejaagd “ Ik vrees dat je eerste dag meteen een zware dag
wordt. “

“ Een 25 jarige man werd gevonden in zijn flat. “, ging hoofdinspecteur Barker verder “ Vermoedelijk een overdosis, het forensisch team is al ter plaatse. “  

“ Megan, jij gaat mee met Robbie. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Janice, jij gaat met mij mee. “

Megan volgde Robbie naar zijn auto, ze stapten in en samen vertrokken ze naar de plaats van de misdaad.
Al snel waren ze ter plaatse.
Ze liepen via de trappen naar de bovenste verdieping waar de flat van de man gelegen was.
Daar aangekomen zagen ze dat er een man levenloos op de sofa lag.
Het forensisch team was al druk aan het fotograferen en bewijzen aan het zoeken.

“ Het lijkt op een overdosis. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Kijk hier ligt een injectienaald, waarschijnlijk heeft hij dit zichzelf toegediend. “

Hoofdinspecteur Barker trok rubberen handschoenen aan en hij stak de injectienaald in een plastiekzak die hij onmiddellijk sloot.
Megan keek even rond.

“ Het ziet ernaar uit dat deze man bezoek had. “, zei Megan “ Hier staan twee lege glazen en een fles whisky. “

“ Wat vreemd is, is dat deze laden uit de kast getrokken zijn en helemaal overhoop liggen. “, zei inspecteur Robinson “ Iemand was hier duidelijk op zoek naar iets. “

“ Hier is er een schoenzoolafdruk. “, zei inspecteur Reid.

“ Ok, ik wil dat er vingerafdrukken genomen worden van de glazen, de laden, de injectienaald en dat er ook een afdruk gemaakt wordt van de schoenzoolafdruk. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Het slachtoffer is Glenn Smith. “, ging hij verder “ Het politiekantoor meldde me zojuist dat zijn enige familielid zijn zus Anna Smith is. Megan en Robbie, ik wil dat jullie haar op de hoogte brengen, Janice en ik werken hier wel verder af. “

“ Goed meneer. “, zei Megan.

Samen met inspecteur Robinson liep ze de trap af, vervolgens liepen ze naar de auto.

“ Ik ken haar. “, zei hoofdinspecteur Robinson toen ze terug in de auto zaten.

“ Wie? “, vroeg Megan.

“ Anna Smith, ze is een ex vriendin van me. “, zei inspecteur Robinson.

“ Robbie, is het dan wel verstandig dat jij met deze zaak bezig bent? “, vroeg Megan.

“ Natuurlijk. “, zei inspecteur Robinson “ Het is niet dat we zo een hechte relatie hadden, het lukt me wel. Zeg alsjeblieft hier niets over tegen de hoofdinspecteur en ook niet tegen Janice, ok? “

“ Ok. “, zei Megan.

Megan had haar twijfels maar ze besloot om toch het geheim van inspecteur Robinson te bewaren.
Het duurde niet lang voordat ze aan het huis van Anna waren aangekomen.
Inspecteur Robinson parkeerde de auto en samen liepen ze naar de voordeur.
Megan belde aan.
Kort daarna ging de deur open.

“ Robbie…wat doe jij hier? “, vroeg Anna verwonderd.

“ Dag Anna. “, zei inspecteur Robinson “ Dit is mijn collega brigadier Moore, mogen we even
binnenkomen? “

“ Natuurlijk. “, zei Anna wat geschrokken “ Kom binnen. “

“ We komen je helaas slecht nieuws melden. “, zei inspecteur Robinson.

“ Glenn? “, zei Anna paniekerig “ Is er iets met Glenn? “

Ze hield haar handen voor haar mond.

“ Ga maar even zitten. “, zei inspecteur Robinson.

Dat deed Anna ook.

“ Het spijt me maar Glenn is dood. “, zei inspecteur Robinson.

“ Oh nee… “, huilde Anna “ Niet Glenn, hij is de enige die ik nog heb…nee…dat kan niet! “

Inspecteur Robinson ging naast haar zitten en omhelsde haar, hij liet haar even uithuilen.
Megan keek een beetje ongemakkelijk om zich heen.
Inspecteur Robinson beweerde dat hun band niet zo hecht was maar het zag er volgens haar hecht genoeg uit.

“ Wat is er gebeurd? “, vroeg Anna toen ze wat kalmer was.

“ Glenn werd levenloos gevonden in zijn flat, we vermoeden dat hij gestorven is aan een overdosis
drugs. “, zei inspecteur Robinson.

“ Drugs? “, vroeg Anna verwonderd “ Glenn heeft al een jaar geen drugs meer aangeraakt, hij heeft een ontwenningskuur gevolgd en het ging goed met hem. Ik ben gisteren nog naar hem toe geweest en hij zag er gelukkig uit. “

“ Ik kan het nog steeds niet geloven. “, ging Anna verder, ze veegde de tranen weg die van haar wangen liepen.

“ Had Glenn problemen? “, vroeg inspecteur Robinson.

“ Niet echt maar hij werd vaak lastig gevallen door zijn drugdealer Mark Watson…dat uitschot! “, zei Anna met een luide stem “ Misschien heeft hij Glenn vermoord. “

Megan noteerde alles wat Anna zei in een notitieboekje zodat ze straks verslag kon uitbrengen aan hoofdinspecteur Barker.

“ Dat moeten we nog uitzoeken Anna maar ik hou je op de hoogte. “, zei inspecteur Robinson.

“ Dank je Robbie. “, zei Anna “ Je bent een schat…ik snap nog steeds niet waarom ik je heb laten gaan. “

Inspecteur Robinson glimlachte flauwtjes en liep vervolgens met Megan het huis uit.

“ Dus…je had geen hechte relatie met Anna? “, vroeg Megan toen ze terug in de auto zaten “ Daar heb ik niet veel van gemerkt. “

“ Anna hechte meer waarde aan onze relatie dan ik. “, zei inspecteur Robinson “ Bovendien zijn we niet zo lang samen geweest, drie maanden denk ik. “

“ Ik wil niet voor je liegen Robbie. “, zei Megan.

“ Als je niets zegt dan lieg je toch niet? “, zei inspecteur Robinson “ Ik wil graag deze zaak oplossen Megan. “

Megan staarde zwijgend voor zich uit.

“ Trouwens, laten we erover zwijgen. “, zei inspecteur Robinson “ De dag zit er bijna op en ik heb reuzenhonger, we hebben de ganse dag nog niets
gegeten. “

“ Wat zou je ervan vinden Megan als we teruggaan naar het politiekantoor, verslag uitbrengen en dat we dan deze avond samen pizza gaan eten? “, ging hij verder “ Ik trakteer. “

Megan keek hem glimlachend aan.

“ Als jij trakteert ga ik mee! “, zei ze overtuigd.

Robbie keek haar glimlachend aan.
De spanning die er eerst tussen hen had geheerst ebde langzaam weg.
Er hing weer een aangename sfeer tussen hen.
Inspecteur Robinson had charme, dat moest Megan toegeven.
Ze keek ernaar uit om na zo een zware dag toch iets leuks te doen en dat ze dat met inspecteur Robinson kon doen was mooi meegenomen.
Megan keek er erg naar uit om de avond met hem door te brengen.
Ze was erg benieuwd wat de avond hen zou brengen.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 3 - Goed nieuws

 

Vandaag had Megan afgesproken met inspecteur Reid.
Ze zouden samen een koffie gaan drinken.
Megan had haar vriendin niet meer gezien sinds het afscheidsfeest dat ze had georganiseerd.
Inspecteur Reid had het erg druk gehad maar uiteindelijk was het toch gelukt om eens af te spreken.
Megan was reeds aangekomen in de taverne waar ze hadden afgesproken.
Ze wachtte geduldig op inspecteur Reid.
Haar geduld werd niet lang op de proef gesteld want ze zag dat inspecteur Reid de zaak binnenstapte.

“ Dag Megan. “, zei inspecteur Reid.

“ Dag Janice. “, zei Megan “ Ik ben blij om je te zien. “

Inspecteur Reid ging zitten.

“ Ik ook. “, zei ze “ Het spijt me dat het zo lang duurde voordat ik met je kon afspreken. “

“ Het is erg druk op het werk. “, ging ze verder.

“ Geen probleem. “, zei Megan “ Dat begrijp ik. “

“ Wat willen jullie drinken? “, vroeg de ober die aan hun tafel kwam staan.

“ Voor mij een koffie. “, zei Megan.

“ Ik wil graag een thee. “, zei inspecteur Reid.

“ Komt in orde. “, zei de ober, hij verliet de tafel.

“ Heb je al werk gevonden Megan? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Nee, nog niet. “, zei Megan “ Ik word er stilaan moedeloos van. “

“ Heb je nog eens hoofdinspecteur Barker opgebeld? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Hij zou me bellen als er een plaats vrijkwam. “, zei Megan.

“ Ik zou zelf nog eens bellen Megan want brigadier Fisher werd gepromoveerd en zijn plaats is vrij. “, zei inspecteur Reid, ze glimlachte.

“ Echt? “, vroeg Megan “ Is hij weg dan? “

“ Ja, hij verhuisde naar een politieafdeling in Londen. “, zei inspecteur Reid.

“ Wat leuk voor hem. “, zei Megan.

“ Ja maar het is ook leuk voor jou, misschien mag je bij ons komen werken. “, zei inspecteur Reid.

Op dat moment werden de koffie en de thee aan tafel gebracht.

“ Dank je wel. “, zei Megan.

Kort daarna hoorde Megan dat haar telefoon rinkelde.
Ze nam haar telefoon en keek Inspecteur Reid met grote ogen aan.

“ Het is hoofdinspecteur Barker. “, zei ze.

“ Ik zou snel de oproep beantwoorden Megan. “, zei inspecteur Reid “ Dat zal vast goed nieuws zijn. “

“ Hallo met Megan. “, zei ze.

“ Dag Megan. “, hoorde ze “ Je spreekt hier met hoofdinspecteur Barker. We zoeken een brigadier. Ben je geïnteresseerd? “

“ Natuurlijk! “, zei Megan “ Dank u wel dat u aan mij denkt. “

“ Kun je morgen starten? “, vroeg hoofdinspecteur Barker.

“ Zeker, ik zal er zijn. “, zei Megan.

“ Ik verwacht je om 7u stipt. “, zei hoofdinspecteur Barker.

“ Komt in orde meneer. “, zei Megan. “ Tot morgen. “

“ Tot morgen Megan. “, zei hoofdinspecteur Barker.

Megan drukte op de rode knop en keek vervolgens naar inspecteur Reid.

“ Ik heb een job! “, zei ze enthousiast, ze was zo blij dat ze het wel kon uitschreeuwen maar ze hield zich in.

“ Geweldig! “, zei inspecteur Reid “ Ik wist dat je de job zou krijgen. “

“ Ik vind het zalig dat we weer collega’s zijn. “, ging ze verder.

“ Ik ook. “, zei Megan “ Ik kan niet wachten om te beginnen. “

“ Robbie zal ook blij zijn. “, zei inspecteur Reid.

“ Robbie? Waarom? “, vroeg Megan verbaasd.

“ Hij vraagt regelmatig hoe het met je gaat. “, zei inspecteur Reid “ Ik denk dat hij wel interesse in je
heeft. “

“ Is Robbie dan niet iemand die er vele vriendinnen
op nahoudt? “, vroeg Megan “ Ik hoop dat hij me niet aan zijn collectie wil toevoegen. “

Inspecteur Reid moest lachen.

“ Zo erg is hij nu ook niet. “, zei inspecteur Reid “ Hij heeft ook al enkele vaste relaties gehad, hij is ook gehuwd geweest. “

“ Ik denk dat hij oprecht interesse in je heeft. “, ging ze verder.

“ Echt? “, vroeg Megan.

Inspecteur Reid knikte.

“ Ik denk het wel. “, zei ze.

“ Dat zou veel verklaren. “, zei Megan.

“ Wat bedoel je? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Wel, toen jij naar het toilet was op het afscheidsfeest kwam Robbie naar me toe om afscheid te nemen. “, zei Megan “ Voordat hij vertrok heeft hij me gekust. “

“ Echt? “, vroeg inspecteur Reid verwonderd “ Wilde je daarom naar huis gaan? “

“ Ja, ik was wat in de war. “, zei Megan “ Ik vroeg me af waarom hij me had gekust. “

“ Waarom heb je niets gezegd? “, vroeg inspecteur Reid.

“ Ik durfde niet. “, zei Megan.

“ Tegen mij mag je alles vertellen. “, zei inspecteur Reid
“ Je geheimen zijn veilig bij mij. “

Megan glimlachte.

“ Het is misschien wel beter dat hoofdinspecteur Barker hier niets over te weten komt. “, zei inspecteur Reid
“ Zeker nu je pas in dienst bent, hij is daar niet zo soepel in. “

“ Dat begrijp ik. “, zei Megan “ Maar ik denk niet dat Robbie interesse in mij heeft. “

“ Daar ben ik nog niet zo zeker van. “, zei inspecteur Reid, ze glimlachte.

Megan glimlachte terug.
Ze moest denken aan wat inspecteur Reid zojuist had gezegd.
Haar woorden hadden bij Megan verwarring gebracht maar ze hadden haar ook een goed gevoel gegeven.
Zou inspecteur Robinson dan echt interesse hebben in haar?

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 2 - De laatste vakantiedag

 

Het was de laatste dag van Augustus en ook de laatste vakantiedag.
De zon stond hoog aan de hemel, het was erg warm maar de verfrissende zeebries maakte veel goed.
Megan en haar vriendin Sara genoten met volle teugen van de warme zon die op hun huid scheen.
Een week geleden waren ze samen naar Portobello Beach vertrokken, een gezellige badplaats in Edingburgh.
Ze hadden deze vakantie dubbel en dik verdiend en ze hadden er dan ook beiden volop van genoten.
Megan en Sara waren beiden met glans geslaagd en afgestudeerd aan het Police Schotland college.
Sara mocht aan de slag gaan bij de politieafdeling van Aberdeen maar Megan had nog steeds geen job gevonden en dat ontmoedigde haar.
Haar ouders hadden haar aangeraden om een andere job te zoeken maar dat wou Megan niet.
Ze was niet voor niets naar de politieschool geweest, ze wilde agent worden en niet in de supermarkt gaan werken.

“ Jij hebt echt geluk, weet je dat? “, zei Megan, ze keek naar haar vriendin die op de ligstoel naast haar lag.

“ Waarom? “, vroeg Sara.

“ Overmorgen mag jij aan de slag maar ik zal thuis zitten en mij vervelen. “, zei Megan.

“ Jij vindt ook wel een job Megan, het vraagt enkel wat geduld. “, zei Sara.

“ Ik haat het om thuis te zitten en niets te doen. “, zei Megan “ Trouwens, ik woon pas alleen…ik heb geld nodig om de huur te betalen. “

“ Je kunt ook iets anders doen tot je de geschikte job hebt gevonden. “, zei Sara.

“ Dat wil ik niet. “, zei Megan “ Ik ben niet aan de politieschool gaan studeren om in de supermarkt te gaan werken. “

“ Misschien kun je nog eens navraag doen bij de Strathclyde Police waar je stage deed. “, stelde Sara voor.

“ Dat deed ik al maar er is geen plaats voor mij. “, zei Megan “ Jammer genoeg, ik had het daar zo naar mijn zin. “

Megan staarde voor zich uit, ze dacht aan de leuke momenten die ze daar had beleefd.
Maar er waren ook nare momenten geweest, deze had ze ervaren toen ze samen met haar collega’s moordzaken moest oplossen.
Megan begreep nog steeds niet waarom mensen zo gemeen konden zijn tegen elkaar.
Maar haar collega’s hadden veel goedgemaakt.
Ze had leuke tijden beleefd met inspecteur Reid, inspecteur Robinson, brigadier Fisher en hoofdinspecteur Barker die steeds streng maar rechtvaardig was.
Plots dacht ze terug aan inspecteur Robinson en de liefdevolle kus die hij haar had gegeven.
Ze kreeg een warm gevoel vanbinnen toen ze eraan terugdacht.
Het was nu bijna twee maanden geleden dat ze afscheid van hem had genomen maar ze bleef aan hem denken.
Het leek wel of ze verliefd op hem was.

“ Hallo, aarde aan Megan! “, hoorde ze plots.

Megan keek Sara verbaasd aan.

“ Zei je iets? “, vroeg ze.

“ Meid, je zat te dromen! “, zei Sara “ Dacht je weer aan de knappe inspecteur Robbie Robinson? “

“ Ah, nee! “, zei Megan ietwat geïrriteerd.

“ Ik durf te wedden dat het wel zo was. “, zei Sara.

“ Ik weet niet waarom ik steeds aan hem blijf denken. “, zei Megan.

“ Dat is niet moeilijk. “, zei Sara “ Hij heeft je hart gestolen, je bent verliefd op hem. “

“ Echt niet! “, zei Megan.

“ Toch wel. “, zei Sara “ Je praat al heel de vakantie over Robbie en de heerlijke kus die hij je gaf. “

“ Ik kan die kus niet uit mijn hoofd zetten. “, zei Megan
“ Maar ik moet, het hoort niet…trouwens, het heeft toch geen zin. “

“ Waarom? “, vroeg Sara.

“ Hij is zeven jaar ouder dan mij, hij heeft de reputatie een rokkenjager te zijn en trouwens, ik zie hem toch nooit meer terug. “, zei Megan.

“ Allemaal excuses. “, zei Sara “ Dat leeftijdsverschil is niet zo groot, misschien ben jij wel de ware en misschien zie je hem nog vlugger terug dan jij denkt. “

“ Ik weet het niet, hoor. “, zei Megan.

“ Wat moet zijn zal zo zijn meid. “, zei Sara.

Megan keek haar vriendin vol ongeloof aan.
Ze wist niet of Sara de waarheid sprak maar diep in haar hart wou ze het heel graag.
Megan moest het toegeven, ze was verliefd geworden op inspecteur Robbie Robinson en haar hart brak als ze tot het besef kwam dat ze hem nooit meer terug zou zien.

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Deel 1 - Afscheidsfeest

 

Zenuwachtig keek Megan in de spiegel.
Ze controleerde of haar make up in orde was.
Misschien moest ze nog even haar lippenstift wat bijwerken.
Ze haalde haar lippenstift uit haar tas en bracht wat lippenstift aan.
Megan wreef haar lippen even over elkaar en ze zag dat het goed was.
Toch vroeg ze zich af wat haar collega’s van haar zouden vinden nu ze helemaal opgedirkt was.
Ze droeg een zwarte, nauw aansluitende jurk en naaldhakken, zo hadden haar collega’s haar nog nooit gezien.
Ze hadden haar enkel gezien in haar politie uniform.
Nu zag ze er helemaal anders uit, vandaar dat Megan wat zenuwachtig was.
Megan had een afscheidsfeestje georganiseerd in een zaaltje dat niet ver van haar huis gelegen was en dit ter afsluiting van haar stage.
Drie maanden had ze op het politiebureau stage gelopen.
Ze had mogen samenwerken met de beste rechercheurs en de meest ingewikkelde zaken samen met hen mogen oplossen.
Megan had het erg naar haar zin gehad en ze had heel veel geleerd.
Ze was nu 25 jaar en bijna afgestudeerd, het zou nu niet lang meer duren voordat ze zelf als brigadier aan de slag zou kunnen gaan maar eerst moest ze nog een job vinden.
Megan had reeds aan hoofdinspecteur Barker gevraagd of er een plaats voor haar vrij was maar helaas was dit niet zo.
Dat vond ze erg jammer.
Megan mocht er samenwerken met een topteam dat bestond uit vier mensen.
Robbie Robinson, een 32 jarige man voor wie ze veel respect had.
Inspecteur Robinson was erg goed in zijn vak, stiekem had Megan een boontje voor hem.
Hij was een knappe man en dat wist hij, hij kreeg veel vrouwelijke aandacht.
Hij had al vele vriendinnen gehad.
Inspecteur Janice Reid, die een goede vriendin van haar was geworden, ze konden het heel goed met elkaar vinden.
Inspecteur Reid was een 30 jarige gescheiden vrouw en een echte workaholic, een goede vriendin als Megan was erg welkom in haar leven.
Ze was erg goed in haar vak, ze was erg precies en lette goed op de details, dankzij haar werden er vele zaken snel opgelost.
Brigadier Steve Fisher, de jongste van het team die ondanks zijn jonge leeftijd reeds erg goed in zijn vak was.
En tenslotte Hoofdinspecteur Mark Barker, een oudere man die op het eerste zicht nors, koel en afstandelijk leek maar die onder dat harde schild toch een warm hart verborgen hield.
Vanavond zou ze afscheid van hen moeten nemen en ook van de andere agenten van het Strathclyde politiekantoor die op het feestje zouden aanwezig zijn.
Megan was er klaar voor, ze nam haar jas en wandelde naar het zaaltje.
Toen ze aan het zaaltje was aangekomen opende ze de deur en ze ging naar binnen.
Ze werd onthaald met een luid applaus.
Megan schrok, dit had ze niet verwacht.
Zij was toch degene die het feestje organiseerde?
“ Speech! “, riepen de aanwezigen.
Megan lachte wat ongemakkelijk, ze was helemaal overdonderd.
Ze liep naar voren en schraapte haar keel.
“ Ik voel me verrast en overdonderd. “, zei ze.
“ Wel, ik heb eigenlijk niet veel te zeggen en ik heb ook niets voorbereid maar ik wil jullie wel bedanken voor de fantastische, leerrijke stage die ik bij jullie mocht lopen.
Jullie zijn geweldig, dank je wel! “, zei Megan.
Een luid applaus volgde.
Megan straalde.
Ze hield van deze mensen.
Wat vond ze het jammer dat ze binnenkort afscheid van hen zou moeten nemen.
Ze probeerde er echter niet teveel aan te denken.
Megan liep naar de bar en vroeg een glas champagne, dat had ze wel verdiend.
“ Gaat het een beetje? “, hoorde ze plots.
Ze draaide zich om en zag dat inspecteur Janice Reid voor haar stond.
“ Inspecteur Reid…ik moet toegeven dat ik me een beetje overdonderd voel, tenslotte heb ik dit feestje georganiseerd en dan word ik onthaald met zo een luid applaus.“, zei Megan.
“ Dat verdien je ook, je doet je werk heel goed…we zullen je missen. “, zei inspecteur Reid “ Trouwens, we zijn goede vriendinnen geworden, je mag me nu gerust Janice noemen. “
Megan glimlachte.
“ Ok Janice… “, zei Megan “ Dat zal ik doen. “
“ Je ziet er trouwens geweldig uit. “, zei inspecteur Reid.
“ Dank je, het is eens iets anders dan een politie
uniform. “, lachte Megan.
“ Ga je mee naar de dansvloer? “, vroeg inspecteur Reid “ Het is tenslotte een feest, is het niet? “
“ Zeker! “, zei Megan “ Laten we
gaan! “
Met het glas champagne in haar hand begaf Megan zich samen met inspecteur Reid naar de dansvloer waar ze beiden het beste van zichzelf gaven.
Megan zag er best sexy uit in haar zwarte jurk en dat was ook inspecteur Robinson niet ontgaan.
Vanaf de zijlijn keek hij toe hoe ze zich sensueel over de dansvloer bewoog.
Inspecteur Robinson moest toegeven dat Megan een hele mooie vrouw was die bovendien ook goed was in haar vak en hij besefte dat hij haar erg zou missen.
Megan was bijzonder, ze was niet zoals de andere vrouwen die hij eerder had gekend.
Megan had ondertussen de tijd van haar leven, het was een gezellige avond die veel te snel voorbij ging.
Maar plots werd ze moe van al het dansen.
“ Ik ga even iets drinken. “, zei Megan “ Wil je ook iets Janice? “
“ Ik ga met je mee. “, zei inspecteur Reid.
Samen liepen ze naar de bar waar Megan twee glazen champagne vroeg.
De twee vriendinnen tikten de glazen tegen elkaar en namen een slokje van de heerlijke champagne.
“ Ik ga naar huis Megan. “, hoorde ze plots.
Ze zag dat hoofdinspecteur Barker naast hen stond.
“ Ik ben niet meer van de jongsten en al dat feesten is niets meer voor mij. “, zei hij.
“ Ik ben blij dat u toch gekomen bent meneer. “, zei Megan, ze glimlachte.
“ Dank u wel voor de stage die ik bij u mocht lopen. “, ging Megan verder “ Ik heb echt veel bijgeleerd. “
“ Je doet je werk goed. “, zei hoofdinspecteur Barker
“ We waren blij dat je er was om ons team te versterken. “
“ Zult u aan me denken als er een plaatsje vrijkomt en u een nieuwe brigadier zoekt? “, vroeg Megan.
“ Zeker weten. “, zei hoofdinspecteur Barker “ Ik wens je heel veel succes toe. “
“ Dank u wel. “, zei Megan.
Ze keek hoe hoofdinspecteur Barker de zaal verliet.
Het eerste afscheid was een feit.
Haar hart bloedde een beetje en dat zou het later op de avond vast nog meer gaan doen.
“ Ik ga even naar het toilet. “, zei inspecteur Reid.
“ Ok, ik wacht hier wel op je. “, zei Megan.
Megan nam een slokje van haar champagne en keek even om zich heen.
Ze zag dat inspecteur Robinson op haar af kwam gelopen.
“ Ik kom even afscheid van je nemen. “, zei inspecteur Robinson “ We zullen je missen Megan, je was een goede studente. “
“ Ik zal jullie ook heel erg missen. “, zei Megan “ Ik wou dat ik kon blijven. “
“ Misschien komt er later nog een plaatsje vrij. “, zei inspecteur Robinson.
“ Ik hoop het. “, zei Megan, ze glimlachte.
“ Megan…ik…ik wens je echt het allerbeste toe want dat verdien je… “, zei inspecteur Robinson die wat dichter tegen haar aan ging staan.
“ Ik… “, zei hij.
Voor Megan het goed besefte voelde ze zijn zachte lippen op de hare.
Inspecteur Robinson kuste haar heel teder en liefdevol, haar hartslag ging meteen de hoogte in.
Nadat hij de heerlijke kus had beëindigd glimlachte hij nog even naar haar en hij verliet vervolgens de zaal.
Megan bleef verbaasd achter.
Waarom had inspecteur Robinson haar gekust?
En waarom had het zo liefdevol en goed gevoeld?
Het liefst wou ze hem achterna rennen en vragen wat hiervan de bedoeling was geweest.
Megan wist dat hij er vele vriendinnen op nahield maar ze had niet de indruk dat inspecteur Robinson misbruik van haar wilde maken.
Die kus had echt liefdevol gevoeld en hij had haar achtergelaten met een verlangen naar meer.
“ Gaat het? “, vroeg inspecteur Reid die weer bij haar kwam staan.
“ Euh…ja, hoor. “, zei Megan geschrokken “ Waarom? “
“ Je staat zo voor je uit te staren. “, zei inspecteur Reid.
“ Ik ben een beetje moe, dat is alles. “, zei Megan “ Ik weet dat ik dit feestje heb georganiseerd maar niemand zal het me waarschijnlijk kwalijk nemen als ik naar huis ga. “
“ Vast niet. “, zei inspecteur Reid “ Zal ik even met je meelopen?“
“ Dat hoeft niet, mijn huis is niet zo ver van hier. “, zei Megan “ Janice, wil jij me verontschuldigen bij iedereen? Ik zie het echt niet zitten om van iedereen afscheid te nemen. “
“ Komt in orde. “, zei inspecteur Reid, ze glimlachte.
“ Wij spreken nog wel af. “, ging ze verder.
“ Zeker. “, zei Megan “ Ik bel je wel. “
Inspecteur Reid en Megan omhelsden elkaar.
Megan zwaaide nog even en verliet daarna het feest.
Het was fris buiten maar dat vond Megan niet erg.
De frisse buitenlucht zou haar goed doen.
Megan dacht terug aan de tedere kus die inspecteur Robinson haar had gegeven.
Wat had dit goed gevoeld.
Ze begreep alleen niet waarom inspecteur Robinson haar met zoveel verwarring had achtergelaten.
Waarom had hij haar gekust als hij wist dat ze elkaar waarschijnlijk nooit meer zouden terugzien?

© Alle rechten voorbehouden aan Marijke Maes.

 

Dwars door het hart - Marijke Maes